- dinsdag 29 november 2022
We zijn weer een weekje verder en hopelijk ook weer iets wijzer, we proberen ons door dit najaar en de komende winterperiodedoor teslaan zonder in huis teveel energie te verspillen. Warme kleding , extra dekentje over je beentjes bij de tv avonds , gordijnen dicht enz. Zoals ik al schreef zijn inmiddels ook alle kachels uit het duivenhok gehaald en de verzorging probeer ik zoveel mogelijk bij daglicht te doen en juist hierover kom ik later in deze column terug.
Maar vandaag ( zaterdag 26/11/22) heb ik eindelijk weer eens een fijne dag in de duivensport beleefd zonder me ergens druk om te maken of op te winden. Vandaag hadden we immers de tentoonstelling van de RMO, vroeger mochten hier alleen de zgn. generalen kampioenen aan mee doen maar dat is niet meer omdat ook de meeste verenigingen van het generale kampioenschap zijn afgestapt. Nu zetten de verenigingen gewoon viertallen en de hoogste drie viertallen van de verenigingen tel je per vereniging op en die totaal punten bepalen de winnaar en dit jaar was het mijn nieuwe vereniging pv De Vrijheid , Bergschenhoek , tweede mijn oude club Pv De Blauwe Doffer , Overschie en derde pv Hillegersberg uit Rotterdam. Zelf had ik ook meegedaan maar speelde absoluut geen rol van betekenis. Keurmeester was van de Groep van Keurmeesters dhr. Raymond Schalkwijk wiens vader opa enz. enz. enz. ook al keurmeesters waren en als ik het goed begreep tot in het Romeinse rijk toe. Kortom een keurmeester die de duivensport met de paplepel ingegoten kreeg. Mijn god wat keurde deze jongen ( mag ik op mijn leeftijd zo stellen) serieus. Op een gegeven moment kwam hij naar mij aan de tafels staan met een duif ( even om dit t verduidelijken , ik was schrijver van de keuringkaartjes) en zei ,,moet je deze nu eens bekijken, nog twee oude pennnen in de vleugel en vier oude staartpennen en werkpen bij een slagpen en in haar broekpennen wie zet nu zo een duif. ,, Ik zei ,, nou dat is zeker slordig,,. De keuring was afgelopen , de kaartjes opgeteld en de schoonste duiven en hokken bekend. Toen zei Raymond en Kees welke waren van jou ,, zal ik je het maar verklappen , die met die werkpennen, wat ik echt zelf niet gezien had,, We hebben er echt om gelachen want mijn dag was niet stuk te krijgen met Aad, Antoon ,Walter en Raymond uiteraard en een enkel negatief geluid vooraf kon ik gewoon negeren want dat heb ik me wel voorgenomen dingen die ik niet horen wil hoor ik niet meer, kan ik me er niet aan ergeren ook. Heren bedankt ik vond deze zaterdag geweldig , ben weer terug en met de voetjes weer op de aarde.
Zondagochtend eerst de zes kweekkoppels bij elkaar gezet, niet bijgelicht en niet voorbereid en ik zie wel waar het schip strand. Drie koppels blijven hetzelfde als in 2022 en drie doffers hebben een nieuwe duivin , alle drie de duivinnen zijn van 2017 en hebben goed gevlogen en in het vlieghok ook al bruikbare jonge duiven gegeven, nu mogen ze nog een paar jaar op kweek. Trouwens 2017 en 2018 waren twee jaren dat er goed gekweekt was. En ook bij mij geld dat het ene jaar niet is als een ander jaar.
De vereniging zou om 12.00 uur open gaan dus ben ik om half één in de auto gestapt en ik moet zeggen het werd een gezellige middag zonder dat ik ook maar één wanklank heb gehoord aangaande de keuring of andere dingen, het was gewoon toppie. Er werd nog met het rad gedraaid en de bezoekers werden ruimschoots van kaas , worst en warme hapjes voorzien , dus zullen ze wel weer thuis ruzie hebben gekregen omdat ze geen trek meer in eten hadden. Ik moest rond half vijf huiswaarts om de duiven en de honden eten te geven, want die hadden uiteraard niet in de club mee kunnen smullen. Al met al , een weekend waaraan ik een tevreden gevoel heb overgehouden.
Tot de volgende rondom.
Kees Commijs Postduivencoach
