Wij zijn daar met 18 medefietsers geweest, allemaal door gewinterde wereld fietsers.
Wij komen niet voor de steden en de smog maar willen een ‘stukje’ platteland van India ontdekken. Nu is het woord platteland niet juist, het binnenland is een betere benaming. De een na het ander venijnige klimmetje stond ons te wachter en dat is met die hitte geen sinecure.
Nadu Tamil en Kerola zijn groen door de regenval een groot gedeelte van het jaar, onderweg veel rubberboom plantages, (die latex wordt blijkbaar niet gebruikt om de inwoners populatie binnen de perken te houden😉) Verder prachtige, immense theeplantages, Bananenplantages maar ook veel landbouw. Kortom veel variatie.
Wij gingen ook heen voor de cultuur. Diverse geloofsovertuigingen leven redelijk vreedzaam naast elkaar, tempels, kerken en moskeeën zijn rijkelijk aanwezig. India is daarnaast kleurrijk, India blijft je verwonderen zowel positief als negatief. Als ik iets negatief moet noemen, is het de enorme klerenzooi van afval en met name plastic wat je bijna overal aan de kant van de weg, dorpjes en steden aantreft.
We hebben zo’n 850 km door de staten kerola en Nadu Tamil gefietst, best zwaar door de warmte. (Tot 40 graden) We hebben genoten want tropical cyclist (Pascal) had het weer tot in de puntjes verzorgd. Afzien werd genieten. Wederom een ervaring rijker.
Komende moet ik met de duiven aan de slag. De jongen moeten naar buiten, de vliegers moeten gekoppeld worden. Werk genoeg maar het zal wel goedkomen. Volgend Blog weer over duiven.
