Ons bezorgd door TADA

Tekst: Rudi Joossens en foto's Edgard

Op zaterdag 21 september werden wij als gast docenten uitgenodigd door TADA te Molenbeek, onder de noemer van “Dier & Natuur” Dit met als doel om te voorzien in een “Introductie over de Duivensport”. Doelgroep waren de kids van 12 jaar waarvan er “21” present tekenden. 

Om 10u00 werden wij ter plaatse verwacht en er werd vooreerst een briefing gehouden met de verantwoordelijken Marianne, Ashraf en Tolga van TADA samen met de andere aanwezige gast docenten, welke ieder voor zich hun passie zouden komen presenteren. Een duidelijke structuur over het verloop van de dag werd uitgebreid geschetst. De weerspiegeling van een doordacht en afgewogen geheel waarbij doelgerichtheid en efficiëntie in al zijn vormen aanwezig was. 

Teneinde alles zo goed als mogelijk te laten verlopen, werden de kinderen in “4” groepen ingedeeld. Hierdoor werd de beleving persoonlijker gemaakt, waarbij veel meer interactie kon worden losgeweekt dan in één grote groep.

Nadat al ons didactisch materiaal, inclusief levende duiven, werd uitgestald, zijn we stipt om 11u30 van gestart gegaan met het eerste atelier van om en bij de 30min. Nadien werd een tweede atelier aangesneden met einde voorzien rond 12u30. 

Binnen onze uitleg volgden we een duidelijk schema waarbij de volgende items in volgorde werden besproken:

• Verschil tussen duiver en duivin.
• Eten en noodzakelijke toebehoren voor duiven.
• Koppelen van de duiven, nestmateriaal, eieren en jongen.
• Identificeren van de jonge duiven via ring en eigendomsbewijs.
• Uitlaten van de jonge duiven en hun trainingen.
• Inkorven van de duiven voor een wedstrijd als eerste examen.
• Manueel constateren (gummi) en elektronisch constateren (chipring).
• Filmpje over de lossing van de internationale wedstrijd uit Narbonne 2024.
• Registreren van de duiven bij aankomst op het hok (gummi en elektronisch).
• Opmaak van de uitslag met rangschikking op basis van m/min.
• Leren duiven vastnemen waarbij het grootste struikelblok was het overwinnen van hun eigen angst voor de duif.

Tijdens onze ateliers werden wij geassisteerd door onze ambassadrice Jasmine, 8 jaar jong en jeugdlid van de PE Vlaams-Brabant, die waar nodig ons bijstond om de kids van de nodige antwoorden te voorzien op hun vragen. 

Het was ook Jasmine die in al haar gedrevenheid ervoor gezorgd heeft dat de kids hun angsten hebben overwonnen om de duiven in eerste instantie aan te raken. 

In een volgende fase heeft zij hen aangeleerd hoe een duif veilig en wel in de hand te nemen. Zeker geen evidentie voor een leek om een duif voor de eerste maal vast te nemen! Maar al bij al werd het, door Jasmine haar enthousiasme, eigenheid met de duifjes en het opgebrachte geduld, een succes voor het gros van de kids. 

Voor velen was na dit atelier, “De duif” geen onbekende meer, maar een vertrouwd en tastbaar geheel geworden waar de angst voor het ongekende heeft moeten wijken voor het respect dat werd afgedwongen gezien de prestaties dat zij kunnen leveren door van honderden kilometers afstand, terug veilig en wel de thuishaven te bereiken.

Als afsluiter van ieder atelier (4x) werden er door de kids en op de foto een verantwoordelijke (Ashraf),  “2” duiven in vrijheid gesteld, wat een beleving op zich was voor hen. De spontane vraag welke er meermaals werd geopperd kwam vanuit het onbegrijpelijke dat de duiven hun weg terugvinden “Gaan ze wel veilig thuis geraken?”. Met ons antwoord “Ja” werd er met nog meer respect naar de duiven uitgekeken gezien de duif over de capaciteiten beschikt om daadwerkelijk zijn hok terug te vinden, 

En heeft Jasmine aan iedere deelnemer ter herinnering aan dit atelier, een zak met gadgets overhandigd, ons geschonken door de KBDB, als mooie afsluiter van ieder atelier. 

Omstreeks 14u30 werd het vierde atelier afgerond en werd er een debriefing gehouden met alle gast docenten en de TADA verantwoordelijken. 

Onderdeel van deze debriefing was naast de evaluatie van het geheel, de vraag of wij het nog zagen zitten om volgend jaar opnieuw te komen doceren over “De Duivensport”. Een vraag waar wij niet hoeven over na te denken want het was en is meer dan de moeite waard om onze hobby “De Duivensport” te promoten bij deze enthousiaste TADA kids. 

Hop naar volgend jaar!

Stas PJ

https://www.facebook.com/Duiven-aanmelding-496981040791030/

DE INTERNATIONALE GROTE FOND, HOE NU VERDER?

Op 5 juli 2024 liet het bestuur van de ZLU, fond minnend Nederland weten dat na Perpignan er zou worden gestopt met de activiteiten. De ZLU wordt ontbonden en zo staat de Nederlandse liefhebber van de internationale grote fond in de kou. Je kan je toch niet voorstellen, nooit meer internationaal Barcelona te mogen spelen. De wedstrijd die wereldwijd wordt gevolgd. Geen enkele wedstrijd heeft deze uitstraling. Barcelona internationaal winnen betekent eeuwigdurende roem, de grootste overwinning die je kan behalen! Het is slechts zeven Nederlandse liefhebbers in de afgelopen 25 jaar gegeven Barcelona internationaal te mogen winnen. Nog steeds bekende namen zoals Vrosch-Meijers, Gerard van Tuyl, Wim en Martin van Houten, Combinatie Boogaard-van Buuren, Jelle Jellema, Leon Roks en T. Koele & zoon.

In de media hebben we de afgelopen maanden weinig of niets kunnen lezen over de ontstane situatie. Zelf klagen we veel op social media, maar we worden niet vertegenwoordigd door wie dan ook. De ZLU is weg dus we staan geheel op ons zelf. Zo’n 1.000 liefhebbers die hun grote passie misschien wel in het water zien vallen. “Je bent veel te negatief Ronald. De NPO vertegenwoordigt jullie en we zijn in onderhandeling met de KBDB en beiden zoeken we naar een passende oplossing”, aldus Gerard van de Aast de interim-secretaris van de NPO. Afgelopen week zijn de vier eisen van de NPO allen door de KBDB verworpen. Het eigen vervoer van Nederlandse duiven, het niet verplicht internationaal dubbelen, mogelijk om zo nodig apart te lossen en afslanking van 7 naar 4 of 5 wedvluchten is door de KBDB afgekeurd. De NPO gaat komende week wederom in gesprek met de Belgen, nu daadwerkelijk wordt België bezocht en hoopt men op een beter resultaat.

Als het allemaal volgens onze planning gaat kunnen we aanstaande zaterdag de hokken gaan slopen. Deze week gaan we een grote container regelen (en een vergunning voor het plaatsen van die container) en dan kunnen we a.s. zaterdag het oude hok afbreken en laten afvoeren.

Na mijn column afgelopen week kreeg een aantal leuke spontane reacties van werk willende stratenmakers. Ook kreeg ik een tip van stratenmaker Jan uit Alblasserdam. Jan vertelde me dat ik beter naar hem kon luisteren en dat hij ervaring had met de veen grond hier in onze regio. En dat ik een hoop geld kon besparen door niet alles op te hogen en te betegelen. Jan adviseerde mij het volgende:

Hardhouten palen als fundatie een meter uit elkaar en die ongeveer 75 cm de grond in slaan, afzagen op de gewenste hoogte en daar een balk over heen en het hok er op. De hardhouten palen blijven op de kleef staan en zakken niet, ze blijven gewoon een soort zweven op de plakkerige veen grond.

Dit plan met een aantal mensen besproken die hier verstand van hadden en die waren het allemaal met Jan eens.

De hardhouten palen van 1,5 meter zijn al besteld en we kunnen als het hok weg is maandag de 7^e oktober beginnen om die in de grond op zijn plek te krijgen. Als dat klaar is kunnen dan in principe de hokken geplaatst worden. Deze week voorafgaande de sloop zal het nog een druk weekje worden.

De kwekers gaan hier weg en komen niet meer terug zodat ik hier in de toekomst alleen nog vliegduiven heb zitten. Het oude kweekhok blijft nog een poosje staan en die gaan we deze week ook leeg maken. De kwekers moeten deze week dus naar hun nieuwe bestemming. De vliegduiven 2025 gaan tijdens de sloop en de bouw een poosje in dat oude kweekhok. Zodat mijn vliegduiven verbonden blijven met hun eigen habitat. Ik vind dat belangrijk het waarom zou ik niet kunnen verklaren maar is mijn gevoel.

Volgende week om deze tijd hoop ik dat we fase één achter de rug hebben en we weer kunnen gaan bouwen. Ik zal dan een paar impressie foto’s op Facebook plaatsen en een nieuw verslag doen.

Martin.

Vanaf April verheug ik me altijd erg op de steeds langer wordende avond. De klok gaat een uur vooruit en dan is het ´s avonds steeds langer licht. De natuur bloeit op…. Prachtig. Elke dag zie je meer bloemen en bomen in blad komen. Om van te genieten. Helaas was het hier erg lang koud en moesten de T shirts lang wachten voordat ze uit de kast werden gehaald. Heel jammer. Maar ja, het is er dan toch van gekomen en we hadden al een hele hete zomerweek. De langste dag is weer voorbij en we zullen nog even flink druk zijn met de jonge duiven. Daarna gaan we ons bezig houden het de ruiperiode. Alhoewel… een deel van de liefhebbers zal dat gaan doen. Een ander groot deel gaat zich weer bezig houden met andere zaken. De duiven hoeven immers niets meer te doen. Dan zullen de aanbiedingen met de goedkope zakjes duivenvoer ons weer om de oren vliegen. “Kan het voer niet wat goedkoper?” is de vraag die ik regelmatig krijg. Ja hoor, geen enkel probleem. Wat zal ik er eens uit halen? Even in de computer kijken. Tarwe, gerst, milo, wat erwten en een deel fabrieksmatig gedroogde mais…. Klaar. Maar hebben we het dan over ruivoer of over een overlevingspakket? Nee, de duiven zullen er niet dood aan gaan. Maar in de ruitijd moeten we nou juist meer gas geven!! Het is de belangrijkste tijd van het jaar. Wil je de duiven optimaal voorbereiden voor het volgende jaar, dan mag je juist in de ruiperiode niet besparen op een goede verzorging. “Ja, jaaaa…. we weten het nou wel hoor. Dat gezeur steeds. Nee, een lekker biertje kopen, een kaartje leggen, een bingotje spelen, een duifje kopen op het internet met een mooie stamboom van hier tot Tokio… veel leuker!” Maar ja, stambomen vliegen niet hoor mensen!

Wat je er niet in stopt, kun je er ook niet uithalen:

De oude dons is blijven staan, de pennen zijn onvoldoende uitgegroeid, alle pennen zijn niet geruid, de duiven zijn niet gezond, ik heb last van bloedpennen…..gespleten pennen die een sissend geluid voortbrengen tijdens het trainen….Hoe kan dat nou toch? Tja, die klachten komen meestal door een slechte verzorging. Maar veel liefhebbers willen daar niets van weten. Je kunt op je kop gaan staan of honderd artikelen over het belang van de ruiperiode schrijven… allemaal voor niets. Ik ga dat dus ook niet meer doen. De liefhebber, die het nut inziet van een goede verzorging in de ruiperiode is op zoek naar goede producten en een goed ruivoer voor zijn duiven. Er zijn vele producten op de markt, dus is het niet gemakkelijk de juiste te vinden. Daarnaast is er de groep liefhebbers die hun duiven tip top willen verzorgen, maar geen voorstander zijn van olie over het voer… dit of dat eiwitpoedertje er overheen en maar roeren. Dan nog iets in het water kieperen… Nee, zij willen het beste voer in de bak en klaar. Het mag gerust wat kosten, als het maar goed is. Maar ja, tot nu toe was elk ruivoer van granen en zaden onvolledig door een tekort aan methionine en lysine.

Ruw en benutbaar eiwit:

Het ruwe eiwitgehalte van een mengeling is waarmee het duivenorganisme het moet stellen. Dat vraagt nogal wat inspanning van de inwendige fabriekje om de aanvoer van het ruwe eiwit te verwerken. Een deel ervan wordt opgenomen, een ander deel moet gewoon door het lichaam verwerkt worden, omdat de biologische waarde ervan laag is (peulvruchten). De duif heeft daar weinig aan. Het verdwijnt via krabber en blik in de emmer. Verloren energie dus. Extra nadeel bovendien want door de hoge mestproductie komt er veel ammoniak vrij op de hokken. Niet bevorderlijk voor de gezondheid en de luchtwegen.

Nieuw ruivoer:

Naast het kweekvoer dient ook het ruivoer te beschikken over voldoende methionine en lysine en dan ook nog eens in de juiste verhouding. Dit zijn de belangrijkste aminozuren voor het verenpakket van de duiven. Ze zijn samen met andere essentiële aminozuren een onderdeel van het eiwit. Het verenpakket bestaat ook voor een belangrijk deel uit keratine. Dat is een zwavelhoudend eiwit. Net als in alle kweekmengelingen die alleen uit granen en zaden bestaan, is er altijd een tekort aan deze belangrijkste stoffen. Daarom heb ik weer de laatste voederwaardes van de universiteit van Hohenheim en Degussa ter hand genomen om te zien of het maken van een compleet voer uit uitsluitend granen en zaden mogelijk zou zijn. Net als bij het kweekvoer kwam ik weer voor dezelfde dilemma´s te staan. Het was alleen mogelijk met o.a. veel hennep. Daarnaast o.a. getoaste soja, raapzaad, lijnzaad en … perillazaad.

Perillazaad:

Dit kleine korreltje wat de grootte heeft van millet of kleine hennep, heeft vele voordelen in ons duivenvoer. Het zaadje heeft een zeer hoog vetgehalte van rond de 46%. Meer dan de helft daarvan is omega 3 vetzuur. Dit is in perillazaad 4 x zo hoog als omega 6. Dat betekent, dat we met dit zaad ons gehele voer beter maten, mits er voldoende perillazaad in wordt verwerkt. Een procentje staat leuk op de samenstellingstabel, maar we moeten toch al gauw naar de 3 – 5% om betere waardes te realiseren. Perillazaad is ontstekingsremmend, vooral voor de darmen. Perilla is een natuurlijk antioxidant. Ook verhoogt het de natuurlijke weerstand en houdt het bloedsuiker goed onder controle. Daarnaast wordt beweerd, tot het de hersenfuncties verbetert. Allemaal mooie dingen en dus is het de moeite waard dit vernuftige zaadje toe te voegen aan ons ruivoer. Het enige nadeel is de prijs. Maar ja, ik ga voor het beste en het gaat erom een compleet voer samen te stellen.

Nieuwe ontwikkelingen zonder concessies:

Het is opnieuw gelukt een extreem goed ruivoer samen te stellen dat aan al deze voorwaarden voldoet. Het is een voer geworden waar het eiwit vooral uit de juiste vetrijke zaden wordt gehaald. Zodoende is de benutbaarheid veel hoger geworden. Dan de vetten: De omega waardes in het voer zou ideaal zijn bij een onderlinge verhouding van 2 : 1. Waarom? Omdat dan het immuunsysteem wordt versterkt en verbeterd. Dat voorkomt in veel gevallen het ziek worden van de duiven. En juist in de ruiperiode zijn duiven erg gevoelig voor ziektes. Het lichaam moet n.l. heel hard werken om alle veren te verwisselen. Vorige week heb ik nog een heel mooi voertje uit moeten rekenen en die kwam op een onderlinge verhouding van 103 : 1. Nou, dan kun je de opname van omega 3 vetzuren wel vergeten. Dat is voor de gezondheid geen aanrader. Bij de nieuwe ruimengeling kom ik uit op 2,6 : 1. Bijna optimaal. Beter kan het bijna niet. De methionine – lysine verhouding komt uit op 0,30% : 0,65%. Ook optimaal.

Niets meer bijvoeren, alleen grit en mineralen:

Meten is weten, dus moest er eerst getest worden. Dat deden we op meerdere hokken in verschillende landen in de ruiperiode van 2014. Er werd helemaal niets meer toegevoegd aan het voer. Geen enkel bijproduct. Alleen grit en mineralen stonden op het hok. De duiven aten duidelijk minder. Op ons eigen hok kon niet meer worden gegeven dan 25 gram per duif per dag. Anders werden ze gewoon te dik. Zijdezacht werden de duiven en de rui verliep optimaal. Het is weer een duur voertje geworden. Ik kijk niet naar de prijzen van de granen en zaden, maar naar de duiven. Als die zich optimaal voelen en beter tot hun recht komen, voel ik me ook goed. En voor de rekenaars onder u: tel eens op wat je zo aan bijproducten geeft in de ruiperiode. Dan ga je nog schrikken. Een goede ruiperiode gewenst.

Willem Mulder,

Gepensioneerd Voedingsadviseur bij Matador diervoeders.

Het vliegseizoen zit er op en we gaan ons nu focussen op de plaatsing van de nieuwe hokken. Afgelopen woensdagavond zijn we met zijn vieren bij elkaar geweest om een soort planning te maken. Pascal, Jochem, andere zoon Martin en ondergetekende. De bouw van de hokken heeft Brandy direct goed aangepakt en die staan klaar of zo goed als klaar.

De duiven onderbrengen is bijna opgelost en dat gaat zeker lukken. De sloop van de hokken gaan we zo snel mogelijk doen als we het laatste probleem hebben opgelost. We willen namelijk onder de nieuwe hokken een betegelde straat hebben. Zodat de nieuwe hokken los komen te staan van de veengrond. Jochem dacht een maatje te hebben die dat misschien zou kunnen doen maar die blijkt op korte termijn geen tijd te hebben.

We zijn dus op zoek naar een paar stratenmakers die dit klusje op korte termijn kunnen klaren. Het gaat over een blok van ongeveer 50 vierkante meter ophogen en straatwerk (tegels). We kunnen namelijk pas met de sloop beginnen als we weten wanneer er opgehoogd en bestraat kan worden.

We willen de duiven namelijk zo kort mogelijk ergens anders onderbrengen, dus gaan we niet slopen en de duiven onderbrengen als we nog niet weten wanneer er bestraat kan worden.

Als je dit leest en je kent iemand die dit soort klussen doet of iemand die dit zelf kan doen dan zou ik het fijn vinden om een telefoontje te krijgen. Als die afspraken gemaakt zijn kunnen we gaan slopen.

Dat gaat ook nog een heel dingetje worden want er staat nogal wat aan hokken. We willen alles wel op korte termijn doen om de duiven ook weer snel in hun nieuwe hokken te krijgen. Een avontuur waar ik zoals ik eerder schreef naar uitkijk maar ook tegelijk behoorlijk tegen opzie!

We zullen wel moeten wennen aan de nieuwe situatie en dat is veel minder duiven! Weinig kwekers en weinig vliegduiven. We gaan het ervaren en beleven.

Martin (0636147194)