Recent wilde ik twee van mijn duiven op de foto laten zetten die bij een bevriend liefhebber in het zuiden van het land op de kweek zitten. Dat bleek nog niet zo gemakkelijk. De postduivenfotografen bleken het zeer druk te hebben. En zo kwam mijn duivenvriend uiteindelijk bij Martin Kwakernaat terecht. Martin heeft in 2010 voor mij reclamemateriaal gemaakt toen ik met de-duivencoach.nl startte. Het wordt hoog tijd voor een nieuw ontwerp dus bracht ik Martin een bezoekje. En tevens was het een mooie gelegenheid om weer eens over een postduivenfotograaf te schrijven. De vorige column over dit onderwerp dateert al van 2016 met Henk Storm in de hoofdrol.

Martin is 54 jaar en al vanaf zijn 12e jaar bezig met fotografie. Op die leeftijd kreeg hij van zijn vader een spiegelreflex Nikon FM camera. Deze camera heeft hij nog steeds en maakt deel uit van zijn verzameling oude analoge Nikon Camera's. Sinds 1998 is Martin actief in de duivenfotografie. Martin heeft zelf ook nog een periode met duiven gespeeld maar sinds hij woonachtig is in ‘t Harde heeft hij geen duiven meer. Het ontbreekt hem daarvoor aan ruimte en aan tijd.

De duivenfotografie heeft hem praktisch over de hele wereld gebracht. Zo bezocht hij duivenliefhebbers in de meeste landen van Europa van noord (Finland) tot zuid (Italië) en van west (Ierland, Schotland) tot oost (Roemenië, Ukraine), vele Afrikaanse en Arabische landen, China, Japan en Amerika. Martin; “De duivenfotografie heeft me veel gebracht. Ik heb ontzettend veel gezien en veel vrienden gemaakt. Ik denk aan heel veel reizen en  bezoeken met veel plezier terug, maar een bezoek dat veel indruk op me heeft gemaakt was niet zoals je misschien verwacht een bezoek aan een topliefhebber met hokken vol topduiven. Ik was namelijk gevraagd door een hoogbejaarde liefhebber die op korte termijn zou komen te overlijden. De hele sfeer maakte indruk op me al vanaf dat ik daar binnenkwam en hij aan tafel zat samen met z'n vrouw. Eerst aan de koffie met gebak omdat de fotograaf langskwam. Hij wilde heel graag nog een foto van zijn twee stamduiven. Ik heb die foto’s gemaakt waarbij zowel bij hem als bij mijzelf de tranen over de wangen liepen. De foto van het stamkoppel met een portretfoto van hem erin gemonteerd stond later op de kist. Dat vergeet je nooit. Een hele mooie ervaring en daarna een gevoel van nederigheid en dankbaarheid dat ik dat nog even heb kunnen doen. Dat moment is me 100% meer waard dan een foto van welke commerciële duif van zoveel duizend euro dan ook. Uiteraard heb ik ook verschillende beroemde duiven op de foto gezet zoals Mr. Blue, de New Laureaat, de Harry en nog veel meer die me nu even niet te binnen schieten.”

Fotografie is dus Martin zijn passie. Dat is niet beperkt tot alleen postduivenfotografie. Hij fotografeerde dus daarvoor al jaren van alles dat op zijn pad kwam en heeft zijn huidige kennis en vaardigheden opgedaan door veel te lezen en te verdiepen en uit te proberen. Martin; “Als beginnend fotograaf was Anton Corbijn voor mij het grote voorbeeld. Daar stak ik graag wat van op. We woonde in hetzelfde dorp, maar voordat ik enig besef had van hoe goed hij was, was hij al een icoon in de fotografie. Ik heb hem meerdere keren ontmoet, zijn rijen negatieven op de lichtbak zien liggen in de studio, shoots voor de cover van Joshua Tree van U2, albums van Depeche Mode, enz. Ik heb best veel van zijn ruwe werk en visie gezien eigenlijk, een machtige leerschool en fijne herinnering. Hij gaf me samen met z'n maat Wout de Jong ook de boost om te investeren in digitale fotografie. Bij het werk van zo’n vakman kom je als 'fotograafje' natuurlijk nooit in de buurt, maar het gaf me wel de spirit om mezelf verder te ontwikkelen. Zo heb ik de opleiding voor vakfotograaf gevolgd en ben ik extra gaan investeren in apparatuur. En toen heb ik de stap gemaakt naar fulltime professioneel fotograaf. Naast duiven mag ik ook graag portretteren. Meestal niet op een geplande shoot overigens. Vaak komt het voort uit de uitnodiging of het bezoek voor een shoot van een heel ander doel. Krijg je wel de sterkste foto's van overigens, geen vooraf geplande setting. Ik fotografeer met regelmaat ook portretten voor de plaatselijke ondernemers en gemeenten c.q.de lokale politiek.”

Wanneer je googelt op de naam Martin Kwakernaat is de kans groot dat je op de website komt van iemand die zich als Martin voor doet. Zo kun je dus op het verkeerde spoor worden gezet. Ik vroeg Martin hoe dit zit. Martin; “Die site is hartstikke nep! Iemand heeft indertijd mijn domein martinkwakernaat.nl  overgenomen ergens in een land. Het IP adres verwijst naar Canada. Ik heb het al gerapporteerd als zijnde misbruik, maar het lijkt zinloos om hier actie op te ondernemen, dus laat maar gaan. Het domein martinkwakernaat.com is wel nog steeds in mijn bezit. Mijn website is https://4eyesstudio.nl/ "

Martin heeft de afgelopen jaren van alles gedaan en heel veel van de wereld gezien. Ik vroeg hem of er nog iets is wat hij nog graag eens zou willen doen. Martin; “Ik ben al sinds omstreeks 1986 een trouwe fan van Bruce Springsteen. Ik heb ooit het geluk gehad om één van zijn gitaren te kunnen kopen in New Jersey in 2007. Ik was destijds voor de duiven bij een klant in New York en had gehoord van de veiling waar deze gitaar geveild werd. Dus die gitaar koester ik, en bespeel ik ook af en toe. Ik kan wel wat gitaar spelen al zeg ik het zelf. Maar omdat ik die man en z'n enorme verzameling van muziek al zo lang verzamel en volg (heb hem 17 x live zien optreden) lijkt me het enorm gaaf om hem eens te mogen portretteren. Voor mij is hij een muziek icoon en als fotograaf bekeken een zeer krachtig fotomodel.”

Tot zover Martin Kwakernaat, een man met meerdere passies dan alleen duiven.

Probiotica is het geheime wapen van de 21ste eeuw. Vooral in de duivensport waar we steeds meer bewust zijn van de impact die antibiotica heeft. Het was eeuwen normaal dat we eerst allerlei ziektes afwachten om vervolgens de symptomen te gaan bestrijden. Nu is het andersom we gaan er steeds meer alles aan doen om allerlei ziektes te voorkomen.

Hoe helpt probiotica

Ik hoop dat je even de tijd hebt om dit artikel te lezen want Probiotica heeft een hele lijst met positieve effecten.

anti-bacteriële werking
anti-virale werking
anti-oxidant
remt schimmels
remt de groei van schimmels
remt ontstekingsreacties
stimuleert bloed doorstroming
stimuleert natuurlijke afweersysteem
herstelt vitaliteit
versterkt anti biotica
versterkt werking vitamine C

En geloof mij er zijn vast nog heel veel eigenschappen die ik niet heb opgeschreven.

Propolis en bacteriën

Een belangrijke eigenschap voor ons duivenmelkers werd ontdekt door Derevici. Zij ontdekte dat probiotica op een natuurlijke wijze streptococcen kon verjagen. En dat al in 1964 om maar aan te geven dat we al ruim vijftig jaar achterlopen. Nog voor streptoccen werd ontdekt bij duiven hadden wij eigenlijk al de oplossing in handen. Een oplossing die we niet als geneesmiddel mogen gebruiken maar wel als ondersteunend middel tegen allerlei bacteriën waar onze duiven last van kunnen hebben. Wist je trouwens dat staphylococcus heel makkelijk resistent kan worden tegen antibiotica maar niet tegen probiotica.

Propolis en virussen

Het is relatief eenvoudig om de werking van propolis aan te tonen in combinatie met bacteriën en schimmels. Reden hiervoor is dat je allerlei bacteriën en schimmels makkelijk kan kweken in schaaltjes op een voedingsbodempje. Maar met virussen is dat niet mogelijk. Dat betekent overigens niet dat je probiotica niet kan gebruiken tegen allerlei virussen. E. Coli is bijvoorbeeld zo een virus waar je probiotica tegen kan inzetten.

Propolis en het afweersysteem

Het natuurlijke afweersysteem tegen ongewenste indringers in het lichaam bestaat uit de witte bloedcellen en antistoffen. Bij gevaar voor het lichaam nemen deze witte bloedcellen toe en gaan het gevecht met bacteriën, schimmels en virussen aan. Help je het natuurlijke afweersysteem met probiotica dan nemen de witte bloedcellen vele malen meer toe dan wanneer je geen propolis gebruikt. Wist je trouwens dat in Rusland het gebruik van propolis wordt geadviseerd als dieren geneesmiddel door het ministerie van landbouw.

Probiotica en antibiotica

Het verschil tussen probiotica en antibiotica is dat probiotica de darmflora stimuleert en antibiotica dood de darmflora. Is het dan toch nodig om antibiotica te gebruiken. Weet dan dat probiotica de werking van antibiotica vele malen sterker maakt waardoor de dosis verminderd kan worden en daardoor minder schade toebrengt aan het darmstelsel van onze duifjes.

By Ome Willem / duivenhouden.com

https://www.dezlu.nl/upload/documents/ZLU%20Seizoen%202024/ZLU%20ophaalschema%202024%20-%2028-03-2024/zluophaalschema2024-wijziging06-05-2024.pdf

Elk jaar opnieuw leggen grijze walvissen (Eschrichtius robustus) zo’n 16.000 kilometer af als ze vanuit de Amerikaanse staat Californië naar Alaska migreren. Tijdens hun reis blijven ze relatief dicht bij de kust. En dat gaat soms mis. Het gebeurt namelijk weleens dat een walvis per ongeluk de verkeerde afslag neemt en strandt. De ene keert gebeurt dit echter vaker dan de andere keer. De reden? Wellicht hebben zonnestormen een vinger in de pap…

Magnetisch veld
Rond de aarde bevindt zich een magnetisch veld. Wetenschappers vermoeden dat walvissen dit magnetische veld van de aarde kunnen voelen en dit gebruiken als een gps om te navigeren tijdens hun lange migraties. Waarom ze dat denken? “Op de open oceaan is er weinig ander houvast,” vertelt onderzoeker Jesse Granger aan Scientias.nl. “Bovendien is bekend dat veel dieren het vermogen hebben om magnetische velden waar te nemen.” Denk bijvoorbeeld aan duiven, bijen, salamanders, zeeschildpadden en tuimelaars. “Daarom is het goed mogelijk dat ook walvissen over magnetoreceptie beschikken.” Waarschijnlijk weten walvissen dus door het magnetische veld van de aarde waar ze heen moeten. Dat werkt erg goed, totdat het aardmagnetisch veld overhoop wordt gegooid. En dat kan bijvoorbeeld gebeuren tijdens een zonnestorm.
Test
Normaliter onthullen onderzoekers of een dier over het vermogen beschikt om magnetische velden waar te nemen door een speciale test. Het betreffende dier wordt in een magnetisch spoelsysteem geplaatst dat wordt rondgedraaid. Als vervolgens blijkt dat het dier nog steeds een specifieke magnetische richting op gaat, is bewezen dat het dier over het vermogen beschikt. Deze test is echter met een walvis niet uit te voeren. Daarom baseren onderzoekers zich voornamelijk op correlatiestudies. Dat is op dit moment het beste bewijs dat er is.
De onderzoekers stelden een database samen van gestrande walvissen over een periode van 31 jaar. Vervolgens filterden ze alle gevallen waarin een walvis duidelijk ziek, ondervoed, gewond of verstrikt was geraakt, eruit. Hierdoor bleven er 186 mysterieuze strandingen van gezonde walvissen achter. Vervolgens vergeleek Granger dit met gegevens over de zonneactiviteit. Uiteindelijk ontdekte de onderzoeker dat op dagen van veel elektromagnetische ruis veroorzaakt door zonnestormen, de kans meer dan vier keer zo groot was dat een walvis aanspoelde.
Storing
Het probleem is waarschijnlijk niet dat een zonnestorm het magnetische veld van de aarde kromtrekt, al valt ook hier iets voor te zeggen. Waarschijnlijker is het dat de elektromagnetische ruis iets veroorzaakt dat de zintuigen van de walvis in de war schopt. “De ruis belemmert als het ware de mogelijkheid om het magnetische veld te ‘zien’,” legt Granger desgevraagd uit. Het is alsof hun gps tijdens de reis even wordt uitgeschakeld. En op die manier raken de dieren gedesoriënteerd en verdwaald, waardoor ze op het land aanspoelen.
meter, wel 14 tot 35 ton wegen en tussen de 50 en 60 jaar oud worden. Afbeelding: Charles Melville Scammon (via Wikimedia Commons)
Zonnestorm
Wat er eigenlijk gebeurt tijdens een zonnestorm is dat de zon een hete stroom van geladen deeltjes in de richting van de aarde slingert. Dit kan vervolgens invloed hebben op onze technische apparatuur en bijvoorbeeld stroomuitval veroorzaken, satellieten uitschakelen, GPS-signalen blokkeren en radiocommunicatie verstoren. Wanneer de meeste zonnestormen zich voordoen, hangt af van de cyclus van de zon. Onze moederster doorloopt namelijk een grofweg 11 jaar durende cyclus die gekenmerkt wordt door een zonneminimum – een periode waarin de zon heel rustig is en weinig zonnevlekken en zonnevlammen genereert – en een zonnemaximum, waarin de ster juist veel actiever is. Onderzoekers voorspelden eerder dat het zonneminimum zich rond april 2020 aan zou dienen. Maar na lange periode van rust zagen onderzoekers onlangs weer twee groepen zonnevlekken op onze moederster. Het betekent dat er mogelijk weer een nieuwe zonnecyclus is aangebroken. En dat kan betekenen dat we weer veel nieuwe zonnestormen gaan meemaken.

“ALS ONZE CORRELATIE KLOPT VERWACHT IK NAARMATE HET ZONNEMAXIMUM NADERT EEN TOENAME VAN GEZONDE AANGESPOELDE WALVISSEN”

Toename
Het betekent dat we in de komende periode mogelijk ook weer meer walvissen zullen zien stranden. “Als onze correlatie klopt verwacht ik inderdaad naarmate het zonnemaximum nadert een toename van gezonde aangespoelde walvissen,” vertelt Granger. “We hebben echter geen reden om te geloven dat ook dode, zieke, uitgemergelde of gewonde aangespoelde walvissen verband houden met de zonnecyclus. Dus we zullen echt alleen op de gezonde walvissen moeten letten.”
Hoewel Granger in de studie een verband heeft gevonden tussen aangespoelde grijze walvissen en zonnestormen, houdt ze toch een slag om de arm. “We zeggen niet dat zonnestormen de enige oorzaak zijn van de strandingen,” zegt ze. “Het is maar één mogelijke oorzaak.” Zoals gezegd kunnen ook andere factoren een rol spelen. Wel heeft Granger genoeg redenen om te vermoeden dat zonnestormen te maken kunnen hebben met aangespoelde walvissen. Bovendien is het niet voor het eerst dat dit verband wordt gelegd. Een aantal jaar geleden spoelden er om mysterieuze redenen ineens potvissen aan op Texel. En ook deze gebeurtenis zou weleens te maken kunnen hebben met een zonnestorm die het aardmagnetisch veld verstoorde.

Onderstaand bericht werd ontvangen van de NPO:

Door het sluiten van de losplaats Nanteuil en het niet beschikbaar zijn van de vervangende losplaaats Chèvreville

Moesten we gisteren in allerijl op zoek naar een andere losplaats.

We hebben een losplaats gevonden:

Arcis sur Aube coördinaten + 483200.0   en 040830.0.

De afstand is 14 km verder als Nanteuil en ligt ZO van Sezanne.

Met vriendelijke groet,

Bestuur Oost- Brabant

P.V. de Combinatie

Vitesse Pont st Maxence, 4 mei 2024

In concours 707 duiven

Winnaar: Patrick Noorman

Wekelijks snelle vluchten in de start van het vliegseizoen 2024!
4 mei 2024. De dag van de jaarlijkse nationale dodenherdenking waarbij vlaggen halfstok worden gehesen, is per definitie voor ons mensen geen dag voor haast en spoed. Stilstaan, letterlijk, bij wat gebeurd is, toen maar ook nu, gelet op het feit dat oorlog soms veel dichterbij is dan we ons voor kunnen stellen, het is en blijft nuttig en nodig. Niet alleen voor ons maar ook voor het nageslacht.

Onze (vredes)duiven hebben daar allemaal geen weet van en vormen dan ook een schril contrast met de hierboven omschreven gezapigheid. Met een lichte zuid-zuidoostenwind spoedde het convooi van wederom ruim tienduizend duiven provinciaal zich huiswaarts nadat ze reeds om 07.30 uur de vrijheid kregen in Pont st Maxence. “Ze moeten er vroeg uit kunnen anders wordt het zondag” was een uitspraak die vrijdagavond nogal eens gebezigd werd in het clublokaal. Duivenmelkers zijn soms best een ietwat pessimistische soort mensen. Onze lossing coördinator Piet vormt daar echter een positieve uitzondering op. “We gaan er om halfacht uit als het even kan”. Kijk daar kunnen we wat mee, dat montert de boel op, de verwachtingen gaan weer spannen.
Zo ook voor de winnaar van deze editie, ons aller secretaris Patrick die in Serooskerke onmogelijk pessimistisch kan zijn met een voorspelde zuidoostenwind. Als het goed is komen ze dan uit de zee, bij Westkapelle dus maar als er eentje iets eerder afslaat zou die zomaar steenvroeg in Serooskerke kunnen zijn, toch? Dat zijn toch reële verwachtingen die een duivenmelker, al dan niet uitgesproken, mag hebben? Niet uitspreken is dan weer niet direct “des Patricks” maar bescheidenheid siert de mens en dat kunnen we Patrick zeker niet ontzeggen. Hij is het tegendeel van een snoever, weet zijn plaats, weet ook dat er in Westkapelle zomaar van uit het niets een Sjaak kan zijn waardoor hij, Patrick, dan weer de sjaak kan zijn. Hij is echter ook nuchter en weet dat Westkapelle een moeilijk te nemen obstakel is bij zo’n wind. Zo ook nu, het was good old Willem Minderhoud die net voor Patrick afvlagde. En natuurlijk, dat is dan jammer maar Patrick zou Patrick niet zijn als hij dat de oude meester die de leeftijd der zeer sterken als ruimschoots is gepasseerd en de bescheidenheid zelve is, zou misgunnen. Maar.., er was nóg een snellere en die hadden we in Arnemuiden met deze wind zeker niet verwacht. Rinus Verkamman kaapt heel knap de 1e prijs Provinciaal weg voor de neus van de mannen! Verrassend maar zeer sterk!!

De overwinnende duif in onze club is afkomstig van Gijs Baan, een grootleverancier van goede duiven. Jaarlijks komt er wel wat naar Patrick en ik kan daar een heel verhaal over schrijven maar laat graag Patrick zelf weer maar even aan het woord.
Patrick: Zoals je weet, komen er jaarlijks duiven van Gijs als dank voor het maken van zijn website en hulp op ICT-gebied. Dit hoeft totaal niet, maar het is zeker een succesformule gebleken. Ik kan me sinds 2017 (eerste jaar jongen van Gijs) geen jaar herinneren, waarin er geen duif van afkomstig Gijs een 1e vliegt of ergens asduif wordt. Ik rij door heel Nederland om betere duiven, maar de duiven van Gijs Baan en jullie zijn van vergelijkbare topkwaliteit. Misschien is het zelfs beter om bij toppers in je eigen omgeving te halen, want niet alles is geschikt voor de Zeeuwse omstandigheden.

De 826 is per toeval verkregen. Ik mocht bij Gijs op z'n hok komen kijken en de "bestelling" doorgeven. Na een paar weken belde Gijs. Hij had per ongeluk een ander koppel geringd. De duiven zitten niet voor niks op zijn vlieghok, dus ik besloot de 826 gewoon mee te nemen. De ouders waren zeker geen hoogvliegers, maar in de hand was de 826 een juweel. Ook al was hij heel mooi, door zijn afkomst keek ik er altijd met grote twijfel naar. Toen hij op Roye plotseling knalvroeg aankwam, werd het vertrouwen al iets groter. Toch heeft de 826 nooit het volledige vertrouwen genoten en ik plaatste hem op de reservebank. In het voorjaar zijn er helaas 5 ouden gesneuveld door de roofvogel en zodoende kreeg hij een plekje op het vlieghok. Ik plaatste hem in een hokje wat leeg was, hij koerde een paar keer en begon flink te draaien. Ik heb na een paar minuten het hokje opengezet. Hij dronk wat, vloog direct weer in het goede broedhok en presenteerde zich alsof hij er al jaren zat. Weer een plusje erbij voor de 826 😉

De 826 gaat nu door het leven als "Lucky Luke". 1 omdat hij per toeval geringd is en 2 omdat hij op de reservebank zat en door verliezen op het vlieghok is gekomen. Met zuidoostenwind kwamen bijna al mijn duiven uit het zuiden of zuidwesten. "Lucky Luke" kwam heel laag pal uit het oosten en vloog puur op gevoel richting de klep (kunnen ze niet zien vanaf die kant). Hij raakte de klep, maar schoot er weer vanaf. Hij was toen nog niet geconstateerd. Hij ging omhoog richting de kraan, maar toen ik floot draaide hij zich onmiddellijk om en viel wel op de klep. Groot was mijn teleurstelling toen ik zag dat Willem Minderhoud me nipt voor zat. Dit seizoen al zoveel mooie uitslagen verknald. Gelukkig Zat Rinus Verkamman er ruim voor en was het toch nog genoeg voor de 1e in de club.
Tot zover Patrick zelf. Altijd leuk om zijn gedrevenheid waar te nemen in de informatie die hij mij toespeelt na een overwinning. En ook leuk om een sappig verhaal te lezen van de meester himself. Spaart mij weer wat typewerk;-) En ik zal nog heel wat moeten typen over Patrick, daar twijfel ik geen seconde aan dus ik kom nog wel aan m’n trekken. Deze overwinning is nog maar het begin, dit gaat echt nog een vervolg krijgen. En dat is onze secretaris van harte gegund! Hartelijk gefeliciteerd voor dit moment Patrick en om met confrater Marcel te spreken: “Doe zo voort”!

Aaa.

Onze duiven vlogen vandaag voorlopig de laatste vitesse vlucht in aanloop naar de midfond en dagfond vluchten. Deze laatste vitesse vlucht stond ongeveer 35 minuten open en dan kan je spreken van een niet echt strak verlopen vluchtje. Het is gelukkig nog goed afgelopen want ik was er echt niet gerust op. Op de weerkaart van Windy kon je goed zien dat er een zuidoostelijke wind stond in Noord-Frankrijk en dat de duiven daardoor (met een beetje wind) recht de zee opgeblazen zouden worden.

Gelukkig voor de duiven was die ZO wind vandaag niet al te hard anders waren er veel duiven vandaag in de problemen gekomen. Dit enigszins trage verloop was een klein voorteken van wat had kunnen gebeuren als er iets meer wind had gestaan.

We hebben deze week ook onze duivinnen voor het eerst ingekorfd en dat maakte het extra spannend. Onze duivinnen hebben we zelf een aantal keer weggebracht en ze zijn één keer met een africhting mee geweest naar Duffel. Dat was dus een mooi sprongetje naar 237 km. De duivinnen trainden donderdag avond ruim 1,5 uur en dat zag er formidabel uit. Heb ze nooit zo hard aan het vliegen gehad.

Dus was ik niet bang voor het afstand sprongetje (maar wel voor de Zuidoostenwind). Ook de doffers trainen supergoed, dus we hadden er toch wel vertrouwen in. Vroeg los en er stond gelukkig weinig wind .Pascal had nachtdienst gehad en lag net op bed. Jochem was lekker op tijd en we verwachtten dat de duiven zo rond 9.45 uur zouden kunnen vallen.

Toen we rond die tijd de lucht afspeurden zagen we regelmatig koppeltjes duiven van de kust richting binnenland vliegen. Sommige duiven zaten hoog en sommige laag en wat mij geen goed gevoel gaf was dat dit zeker een kwartier zo door ging. Dit waren duiven van afd. 7 die ook door de Zuidoosten wind uit koers waren geraakt.

Dan een paar minuten over 10 ziet Jochem duidelijk een duif bij Wim Rodenburg vallen. En dat was ook goed mogelijk want Wim zit er wekelijks heel goed bij. Enkele minuten later zien we een duif vanuit het westen duidelijk richting ons hok steken en dat blijkt een 2 jarige duivin die zonder dralen op de valplank valt. En snel gevolgd door een overgewende doffer van Kees en Pascal met een roze Ladies League ring om.

Dat is een hele goede doffer, die verleden jaar nog regelmatig op zijn oude hok in Ammerstol ging kijken maar dat nu niet meer doet. Ik verwacht hem zo dadelijk regelmatig aan de kop als zijn afstanden komen. Dan even later de eerste jaarling doffer en dan rommelt het door met al snel duiven die terug komen vliegen uit het Noorden waaronder een 2 jarige duivin die ik eerst thuis wilde houden omdat ik woensdag haar 6^e pen heb getrokken( die was afgebroken).(Wie het weet mag het zeggen)

In 27 minuten waren er 30 thuis die ook allemaal prijs speelden. We hadden er 62 ingekorfd en toen we om 13.00 naar de club gingen waren er 55 thuis.

Vooral de nalijn jonge duivinnen die nog geen Zuidoosten wind hebben ervaren hadden het moeilijk vandaag en kwamen vaak nog laat in de middag aanvliegen. In de club (1078 duiven) begonnen we met de 11^e prijs en 30 prijzen. In onze kring begonnen we tegen 2593 duiven met de 39^e prijs en 62/30. We zijn vandaag dik tevreden want onze vluchten gaan nu pas komen. Ze zijn er helemaal klaar voor zullen we maar zeggen. Donderdag gaat het hele spul de mand in voor de 1^e midfondvlucht!! Hopelijk dan ook eindelijk met een beetje duivenweer. Maar hoe dan ook ,we kijken er naar uit!