- zondag 02 maart 2025
Nog maar eens een One Loft Race die de mist in ging afgelopen weekend in het Midden Oosten. Van de ongeveer 1.400 duiven waren er na 6 dagen ongeveer 600 thuis. Dezelfde dag 's avonds laat 5, de 'snelste' aan 35 km per uur. Dit keer niet om onverklaarbare redenen. Het was wel degelijk slecht weer.
Nooit meer
Lier markt in de 80-er jaren. In de tijd dat het ene duivenhok nog tegen het andere aanleunde. Dat in sommige straten genoeg liefhebbers woonden om een club mee te vormen. 's Morgens Lier markt en na de middag naar het kweekstation Natural of de vogeltjesmarkt in Antwerpen. Het was altijd in deze tijd van het jaar of wat eerder en wat werd er door velen naar uitgekeken. Het komt nooit meer terug.
Afgelopen vrijdag ook terrasje gedaan? Exact 40 jaar geleden vond de Elfstedentocht plaats. Inmiddels ook zelfs door de grootste optimisten opgegeven.
Stijf
Middeltjes om duiven te doen presteren. Ze zijn al zo oud als duivensport zelf. Rattengif, koffiebonen, pilletje Davitamon, de zotste dingen heeft men al geprobeerd.
Enkele jaren terug dachten sommigen het gevonden te hebben: De erectie pil voor mannen. Kan niet goed zijn. Die staan stijf van de chemicalien.
Forceren is fout
Elke winter hoor je dezelfde verhalen. Over duiven die niet willen paren, duivinnen die niet willen leggen en andere ‘rampen’.
Zelf heb ik nu een doffer die al drie keer van de eieren is gaan lopen. Vaak een teken van luizen, maar daarvan is nu geen sprake. Wat er aan te doen? Geen idee.
VRIJ PAREN
Eigenlijk moeten duiven waaruit je kweekt stuk voor stuk zo veel kwaliteit hebben dat het niet uitmaakt wie met wie paart.
Ikzelf ben voorstander van ‘gestuurd vrij paren’.
Komen veel superduiven niet uit duiven waarvan je het niet verwachtte?
Men kent mijn mantra. Het kweekkoppel maakt niet de superduif maar omgekeerd, de superduif maakt het ‘kweekkoppel’.
Proeven met, ik geloof een soort vinken, wezen uit dat je vitalere jongen krijgt als de ouders hun partner mogen kiezen. Waarom zou het met duiven anders zijn? Misschien kennen sommigen het verhaal van mijn Home Alone.
Koppelingen forceren lijkt verkeerd, bij de vliegduiven al helemaal. Een opgedrongen partner kan gewoon niet motiveren.
EN VERDER
Na drie weken nog geen eieren? Het koppel had al uiteen gehaald moeten worden.
Soms helpt een tijdje gescheiden zijn. Een andere partner helpt meestal.
In deze is het altijd makkelijk als je een hokje leeg hebt.
Overigens is met jonge duiven het geslacht bepalen soms niet eenvoudig.
Dacht ik eerst doffers over te hebben, later bleken er duivinnen 'te veel'.
Omdat ik weinig duiven heb en streng selecteer van prima afkomst al
bewijst of garandeert dat natuurlijk niets.
Ik heb ze uitgeleend, dan heeft iemand er iets aan. Misschien ook ikzelf.
Zo kan ik beter inzicht krijgen in wat ze waard zijn.
Ze kwamen te zitten bij J (Westerlo), K (Merksplas), B (Boxtel), G (Baarle) en H in Chaam.
UITGELEEND
Allemaal jaarlingen op een duivin van 2018 na, die zich als jong te pletter gevlogen had en genas. Ze heeft al iets bewezen, anders word je geen zeven jaar. Het was de enige die niet wilde leggen.
En we hadden er zelf een. Gekregen van een grote naam, uit heel goede ouders en mooier vind je ze niet. Vooral naar haar was ik nieuwsgierig.
Na deze ‘ramp’ straks nog eens proberen met een andere partner. Weer niets? En wat dan nog?
