- zondag 22 december 2024
Een zondag in juli 2024, het is bloedheet. In Noord Brabant Nederland een vlucht voor jongen uit Roye, zo’n 250 km. Dus met een nacht mand.
De Antwerpenaren troffen het slechter. Voor de verst gelegen hokken een vlucht van zo’n 440 km met drie nachten mand. En toen?
In Nederland heel wat verliezen, in Antwerpen amper.
Was dat vreemd? Niet echt!
KANS GEVEN
Liefhebbers moeten de kans hebben te kweken uit hun beste duiven. Duiven met de meeste weerstand ook. Nogal wiedes zal U zeggen? Inderdaad.
Maar die kans wordt sommigen ontnomen; de Nederlanders.
Er is immers maar èèn manier om er achter te komen welke de beste zijn. Door ze te spelen. Om te leven en overleven zijn volgens Darwin de sleutel woorden:
Aanpassen en selectie.
Maar van een grondige selectie van jonge duiven is in Nederland al lang geen sprake meer. De verdere vluchten voor jongen werden afgeschaft en de vliegprogramma’s drastisch ingekort.
POLEMIEK
‘Van die verdere vluchten gingen er te veel verloren’, zeiden wetenschappers binnen de NPO. Toen ik het tegendeel beweerde en zei dat veel jongen vooral de eerste korte vluchtjes verloren gingen was de beer los.
In het NP Orgaan, een soort Bondsblad, publiceerden ze statistieken die niemand snapte maar die aan moesten tonen dat zij gelijk hadden;
Dat 400 km te ver was.
Zo’n discussie kan je als simpele plattelander nooit winnen en zo kwam een einde aan vluchten waar velen zo veel plezier aan beleefden. Zelfs ‘de grote Orleans’, de meest prestigieuze vlucht op de planeet met in 1990 liefst 200.000 ingezette duiven waarvan 100.000 Nationaal moest er aan geloven. Iedereen in Zuid Nederland wist dat 500 km voor gezonde jongen met enige klasse geen probleem is, maar men zweeg. Liefhebbers gaan nu eenmaal niet graag in discussie met mensen met witte boorden en geleerde woorden. Dan stoppen ze maar liever.
EN LATER?
Mensen die zich inzetten voor duivensport verdienen respect. Maar dat wil niet zeggen dat ze altijd gelijk hebben.
Zo kon je twee jaar terug in het Spoor (Nederlandse duivenkrant) weer maar eens lezen over verliezen met jongen. Maar nu zouden die, zo stond er, vooral verloren gaan van kortbij. Ik bevroor.
Was geschreven door iemand van dezelfde WOWD die dat in de 90-er jaren ten stelligste ontkende.
Natuurlijk zijn het niet meer dezelfde mensen, heb het idee dat die van nu kundiger zijn, maar intussen is veel kwaad wel geschied.
ZELFDE LIEDJE
Nogal wat liefhebbers die de lossingsberichten in de lage landen van nabij volgen moeten gemerkt hebben dat het vaak gebeurt dat nog niet èèn Nederlandse duif los is als (zowat) alle Belgen los zijn.
Omdat Nederlanders erg voorzichtig zijn. Te voorzichtig volgens veel grensbewoners. En die kunnen vergelijken.
Gelukkig zijn beide bonden wel van gemaakte fouten aan het leren.
In het verleden werden vluchten bij 28 graden of meer soms al vroeg gecancelled. Tot men ondervond dat duiven best tegen koude en hitte kunnen. Er zijn al vlotte vluchten uit Barcelona geweest bij meer dan 30 graden.
Zo was er die bloedhete ‘vliegdag’ lang geleden. Er mocht niet gevlogen worden, maar Noord Holland deed dat als enige wel. ‘Het was onze eerste vlucht zonder verliezen’, appte Mike.
Ook ‘Inversie’ zorgde bij Nederlanders voor veel ergernissen.
Want de Belgen om 10.00 uur bij heet weer hun jongen thuis en de Nederlandse duiven nog in de manden vanwege inversie met later soms grote verliezen? Klak kòn er niet tegen. ‘Bij mooi weer vroeg los’ was zijn credo. Maar hij was geen wetenschapper, naar hem werd niet geluisterd.
Aldus kon het gebeuren dat bij heet weer de KBDB de lossers opriep vroeger te lossen dan normaal, terwijl de NPO (IWB) opriep tot later lossen. Duivensportidioterie in al haar glorie.
MERTENS
Ook dierenarts dr. Guy Mertens deed een open brief uit gaan.
Hij claimt niet wetenschapper te zijn, maar ziet het wel. Hij smeekte de KBDB geen vluchten in te korten en de Nationale fondvluchten voor jongen te behouden. In het belang van de sport want minder en kortere vluchten zou resulteren in gepamperde dus minder sterke duiven.
Generaties uit zulke duiven kweken leidt tot duiven die nog makkelijker verloren gaan. ‘Zichzelf corrigerend mechanisme’ heet dat.
Of denken de Nederlandse beleidsmensen ‘hoe minder vluchten en hoe korter, hoe minder verliezen?’ Je kan amper een beter voorbeeld bedenken om uit te leggen wat een vicieuze cirkel is.
POLEN
Over vroeg lossen gesproken, in Nederland is men vaak stomverbaasd als ze bij het op staan zien dat hier geloste Poolse duiven al uren aan het vliegen zijn. Die gaan er uit zodra het ochtendgloren dat toe laat. Als je dan informeert bij Polen die hier werken hoe zo’n vlucht verliep kijken die je niet begrijpend aan. Waarom zou die niet goed zijn verlopen?
Het moet gezegd, ze verliezen er ook redelijk wat jongen. Dat zijn vooral jongen uit duiven die ze hier aanschaften las ik ergens. ‘Aanpassen en selectie.’
NOG EEN NEDERLAND BELGIE
De laatste jaren krijgt ‘fond’ steeds meer te maken met het fenomeen nachtvliegen. Tenminste in Nederland. Waarom daar?
Sinds ‘mensenheugenis’ kent men er middaglossingen, overnachtvluchten dus. De duiven die het langst door vliegen en de volgende dag het vroegst weer vertrekken winnen de vroegste prijzen. Die de vroegste prijzen winnen zijn de beste en uit de beste kweek je.
Doe dat meerdere generaties lang en je krijgt vanzelf duiven die langer doorvliegen, soms tot in de nacht.
Had, wat dit jaar van Barcelona gebeurde er mee te maken?
De 26 eerste prijswinnaars Internationaal moest je zoeken in Nederland. Natuurlijk hadden die het weer mee, maar dat je in België niet kansloos was bewees dierenarts Schroeder. En de ironie van het lot is soms verpletterend: Hij kweekte zijn nationale winnaars uit Nederlandse duiven.
ZODUS
Decennia lang kweken uit duiven die (in hun geboortejaar) niet de kans kregen te laten zien wat ze waard waren heeft gevolgen.
Je kunt op alles selecteren. Duiven van een bepaalde kleur, grootte, bange duiven, fondduiven, nachtvliegen, duiven die niet vatbaar zijn voor geel en ook… duiven die niet makkelijk verloren gaan.
‘Jongen maar enkele korte vluchtjes geven laat in het jaar’ wierp zo’n Nederlandse luchtfietser op. Moet je eens zien wat gebeurt als zulke jaarlingen zijn.
Je krijgt een (opnieuw) zelf corrigerend mechanisme.