Zondag 14 april - Oost west, sneeuw is niet zo best -

Moest donderdagavond wel even een vloekje binnenhouden na het lezen van de eerste afgelasting van het seizoen, volgens mij nog niet eerder meegemaakt in onze provincie. Kijk ik ben dan wel geen programmaspeler en zoals eerder al eens vermeld, als het april is wil ik duiven zien thuiskomen. Voor mij was het weekend al verpest voordat het begon op deze manier, de nieuwe cowboys van de LC alweer naar huis gewenst. Ok het was zaterdagochtend bibberkoud, ramen krabben maar toch veel zon. Tot de beelden en berichtgeving uit het midden en noorden van de provincie binnenkwamen op Facebook, winterse taferelen die je rond de kerstdagen hoopt. In de loop van de middag ook hier in de zuidwesthoek een hagelstorm(pje). Al met al niet al te gunstig en dan moet je het hoofd buigen en erkennen dat het voor ons beter was om inderdaad af te lassen, koe in het achterste kijken wordt vast geen Olympische sport. We gaan maandagavond inkorven, tenminste ik wel, en dan dinsdag bij echt gewenst aprilweer wachten op de jaarlingen en late jongen. Vorige week woensdag blies er een harde oostenwind, mocht je het nog weten, vol op zonneschijn en een schrale toendra wind, noem het tegen de verhouding in weer, zeker niet geschikt om af te richten. Ja dan begint het bij mij te kriebelen, had nog een bezoek aan een verkooppunt in gedachte, beide gecombineerd en dus de groene ringen de mand in. Op een 45 kilometer gelost en ze gingen gelijk flink op hoogte, de jaarlingen en laten dus, zitten inmiddels een paar weken door elkaar in hetzelfde hok, dezelfde omstandigheden. Het waaide hard oost en je mag inmiddels weten dat we hier niet al te ver van het IJsselmeer zitten, gewoon veel water om ons heen, heb je hem weer te mekkeren. In ieder geval, een uur later arriveerde de ploeg jaarlingen met paar lossen er kort achter, en welgeteld één laat jong. Had mezelf alweer een paar keer op de pan getimmerd, heb je het eindelijk voor elkaar om ineens alle winterarbeid uit de boeken te werken. Een uur en 10 minuten later vanuit de richting Harlingen, de ploeg late jongen, met ook daar een paar lossen er achteraan, zeg het maar. Zelfde hok, tegelijk los en toch ieder haar eigen weg gegaan. Eén is waarschijnlijk ergens in de draden blijven hangen, bijna normale gang van zaken bij harde wind uit welke richting dan ook. Die hadden mooi wat extra kilometer gemaakt, kwamen wel schijnbaar relaxed aan, bak koffie in Enkhuizen gedaan en via de afsluitdijk terug gekomen, al is dat een aanname, ze gaan het vast vaker meemaken. Zo kwam de afgelasting toch ook weer niet al te beroerd uit, de warmte in de hokken heeft ze goed gedaan. Je hebt vast gelezen over de nieuwe Detox mengeling, in te zetten op herstelmomenten na stress, kuren, te gebruiken als ontgifter van de lever. Na de zware training de groene ringen flink Superkweek laten eten, blijven ze eten tot de laatste korrel. Gingen ze de volgende dag alweer flink van trainen in de kou, nog extra door de schijnbare spoken die ze soms denken te zien bij een dichtgetrokken wolkendek. Daarna twee maaltijden aan de Detox om ze door het dipje te halen. Dat heb ik gistermiddag geweten, een bijkomend noem het voordeel is dat ze van deze mix enorm kunnen gaan trainen. Zaterdagmiddag om 13.00 uur naar buiten, zonder dwang of schrikken om 16.38 uur naar binnen, niemand dwingt het je op om het te geloven, weet zelf wat ik gezien heb. Door lichte sneeuwbuien en harde koude wind. Weet dat mijn soort graag traint, dat de laten dagelijks zulke toeren in de wintermaanden doen, alleen niet verwacht dat het er nog in zit. Van mij hoeft het niet, alleen hoe stop je op hol geslagen Friese gevleugelde paarden? Fluiten en rammelen helpt toch niet bij die dwarskoppen, ja als ze op de valplanken lopen. Ze namen nog een schimmeltje mee uit het luchtledige, vast en zeker het pad kwijtgeraakt, denk te hebben gezien dat ze een noodring van vorig jaar om had. Ging niet naar binnen en wel een handje voer voor haar klaargelegd op de valplank. Meende ook dat ze daarna weer op de vleugels was gegaan. Lees je dit en denk je o die was van mij, ga er niet meer op zitten wachten, vanochtend vond ik de veren bij de opslagplaats van de manden. De kromsnaveldruk is heel hoog dit voorjaar, mijn eigen hebben het al lastig, voor een vreemde nog een stuk lastiger. Zaten ook nog drie van mijn eigen jongelingen voor de ingang, gemazzeld, waren gisterochtend geschrokken van een vallende valplank, het had een Suske en Wiske aflevering kunnen zijn. Zonder al te neerslachtig te willen klinken, zo gaat het hele voorjaar al, steeds andere redenen waardoor het jonge spul zwaar opgeschrikt raakt. Zo staat er één voor de ingang van het hok te ginnegappen waardoor ze op de vlucht gaan, dan weer rovers, dan een hond van de buren, nu een vallende plank en zo zullen er nog redenen zijn die ik helemaal niet gezien of gehoord heb. En zo blijft een ploeg over die mogelijk wel met vreemde omstandigheden kunnen omgaan, of het de beste zijn? Morgenavond kunnen we inkorven voor een ingelaste trainingsvlucht, ik sta alweer te trappelen om het spul van vorig jaar de mand in te drukken, zou het als programmaspeler ook wel weten, kompas rechtzetten en ritme al kan en hoef ik het niet te bewijzen, zou het toch maar doen.