Zondag 13 januari -

Bad Breisig uit - De afgelopen en komende weekenden zitten volgeboekt met bezoeken aan verschillende landsgrenzen, klinkt best belangrijk toch? Hoort er zakelijk gezien gewoon bij. Het voorgaande seizoen wordt ook zo'n beetje afgerond met de laatste prijsuitreikingen. Niet altijd mijn favoriete deel van de hobby, en als er veel bekenden zijn toch ook wel weer leuk. Vanmiddag terug van een tripje langs de Rijn, geen zonnebloemtocht alleen was het uitzicht daarop wel heel herkenbaar. Dit op verzoek van de Michael die mede sponsor van dit evenement is. Verblijf en prijsuitreiking in een ietwat gedateerd hotel waar je op ieder moment Derrick de deur voor je neus zou kunnen verwachten met het 'wo waren Sie am ...?' De band had wat opstartproblemen, kwamen er later beter in, blijft grappig, hoog schlager gehalte, met een snufje Bassie en Adriaan. Als je maar lang genoeg wacht, wordt alles uit het verleden weer modern, zelfs grote bossen geverfd en getoupeerd haar. Vermakelijk. We waren er op voorbereid, google en Nederlandse bezoekers zijn prima kritisch als het op oordelen aankomt, kan het alleen maar meevallen. Qua indeling als je van geel houdt zit je prima, gelukkig schoon en verder werkte alles,prima toch? Had wel te doen met de dames en heren van de bediening. Strak gebonden aan zijn of haar eigen tafels zonder enige ruimte voor flexibiliteit. Alles handmatig, daardoor niet overal vrolijke gezichten en veel moeten dit en moeten dat tegen je klanten, vastgeroest in de tijd. Wij hebben ons prima vermaakt trouwens. Een internationaal bont gezelschap, vrienden van de internationale vluchten inclusief het bestuur ZLU en een deel Fransen. Veel bekenden van beurzen, uit de tijd bij Hans Peter in de stand, niet geheel toevallig de 1. Vorsitzende van de organisatie. De drijvende kracht achter de festiviteiten bleek een ware stand up comedian, de Duitse vertaling voor deze positie ontgaat mij even, in alle vooroordelen, je verwacht het ook niet. Een veiling op de middag bij binnenkomst als financiële ondersteuning, een pauze gevolgd door een prijsuitreiking van eind middag tot eind avond en als sluitstuk een zeker niet truttige tombola. Tussendoor een lopend buffet, het schijnt dat er tot groot genoegen een nieuwe kok aangesteld was, wij even mazzel. Ik kan je melden na een hand vol dagen alleen maar groenten en fruit smaakt het al snel naar goed eten, twijfel ook zeker aan mijn smaak, fijnproever of connaisseur is aan mij niet besteed, ook geen streven naar. Veel te ongeduldig voor. Ontbijt in zulke hotels, tip van de meester, draag geen al te dikke kledij, een sauna is er niks bij. Morgen gehts weiter. Agenda met afspraken raakt stil aan gevuld, ineens ben je nodig, vast niet geheel toevallig nu ik de gele banner alleen mag dragen. Levert vast nieuw tikvoer op, adem in adem uit en iets met authentiek zijn, nog iemand een handleiding gevonden? Nog net voor het duister de kwekers van hun favoriete hapje superkweek kunnen voorzien, regelmatig een hand Ocean gold in de mini drinkbak uitvoering en daar moeten ze het maar mee doen. Vrijdag Frysian Magic Power terug op de hokken mogen begroetten, via koeriersdienst uiteraard, werken aan de toekomst en hoeveel beter kun je dat doen dan met eigen materiaal wat bewezen heeft geschikt te zijn voor het metier? Snel koppelen zal er niet in zitten, de hele zomer de tijd voor en stuur graag zijn eerste jongen naar de winteredities, hetzij voor Tenerife of Corabia. Beide prima gelegenheden om het eerste nakweekspul te laten testen op een ander ruig terrein, zo leer je het snelst de waarde van je nieuwe kweekmateriaal. Op het moment dat ik met Magic Power naar zijn nieuwe verblijf liep, zag ik tot grote blijdschap een late terugkomer, laatje dat tenminste twee dagen van huis was geweest. Ik kon zo snel niet omkijken of meneer de kromsnavel stoof op de hoek in volle vaart op zoek naar een hap snap. Late was kansloos, en als ik niet aanwezig was geweest waarschijnlijk een schap minder bezet. Nu schrok de rover, bij het wegvliegen nog een aanval, ook die afgeslagen, de brutaliteit zelve. Het late doffertje had zich verstandig genoeg onder een stapel pallets verstopt en voegde zich later bij de ploeg. Op een van mijn zoektochten nog wat een gekleurde methode kunnen oppikken voor het afschrikken van de rovers, maar eens testen binnenkort, je zou voor minder tot midden in de nacht wakker blijven. Volgende stop, zwarte oost Europeaan, here we come...