Roger Casier

We kunnen niet erin kijken, maar een zekere mate aan orde versus chaos moet zeker mogelijk zijn. Ofwel, je ziet weleens hokken waar je bij wijze van spreken van de vloer kunt eten. En je hebt melkers die zich niet storen aan een beetje grote mensen chaos. Ik bedoel hiermee de hokken waar zogezegd de gezelligheid overheerst. Ikzelf zou het liefst kiezen voor een hok waar de sfeer het midden houdt tussen: rein en gezellig. Want ik geloof sterk in het feit dat een duif in zijn kopje orde wenst.
In een duivenkopje klinkt het begrip reinheid en gezelligheid anders dan bij ons melkers. Dat is ook heel erg logisch, want wij het te maken met sociale leefregels. Ofwel, wij worden vooral op het gebied van persoonlijke hygiëne afgerekend. Aan de manier waarop we ons kleden, wassen en na en tijdens het toiletbezoek gedragen. Met name de dames onderons willen hierover nog weleens klagen. Maar een koppel duiven zal je hierover nooit horen klagen. Dat komt omdat ze geen sociale hygiëne regels kennen in het kopje. Alleen, om een duif in zijn aangeboren talent te steunen. Namelijk, het als geen ander die zo goed de weg naar huis terug kunnen vinden. Is het nodig om jezelf als melker te realiseren, dat erin het kopje verschillende oriëntatie eilandjes zijn. Die elk een ander soort van orde nodig hebben. Bijvoorbeeld, de ogen, reukorganen en bovenal de delen van de hersenen. Die als een goed georganiseerd rekenbureau werken. Immers, de zon, aardmagnetisch veld en zwaartekracht zendt voortdurend gecodeerde boodschappen door de lucht. Die zaken als aantrekkingskracht, luchtdruk, temperatuur, magnetisme, elektriciteit, vochtgehalte en luchtvervuiling omvatten. Het is voor een duif dus niet eenvoudig om al deze boodschappen om te zetten in de juiste coördinaten.
Het rekenbureau, gelegen in het kleine kopje moet a) niet vervuild zijn met het verkeerde micro-organisme, b) vanaf jongs af aan opgeleid zijn in het trainen van de hersenen, zintuigen. En c) over voldoende motivatie beschikken om sowieso graag naar zijn melker terug te keren. En zeker de relatie tussen melker en zijn duiven, lijkt mij een van de meest belangrijke spelregels. Namelijk, een duif is in essentie een gezelschapsdier, dat het met name belangrijk vindt dat zijn habitat goed is georganiseerd. Bijvoorbeeld, dat zijn dagelijkse verzorging redelijk op tijd gebeurt. Dus dat zijn rekensommen in zijn kopje ook thuis op de hokken steeds opnieuw dezelfde uitkomst kennen. Ik bedoel, een beetje melker weet, voelt aan zijn theewater dat zijn duiven graag op tijd een bad krijgen, een extra voedingssupplement willen, kunnen uitvliegen boven het hok om de bloedsomloop te vervolmaken.