09 dec Wat een gedoe

De afdelingen schijnen zich ook te gaan bemoeien, het NPO-bestuur krijgt het er moeilijk mee. Ik houd me afzijdig en focus me op het nieuwe seizoen.

Aankomend weekend stofzuig ik de hokken waar de jonge duiven ingaan. Eerder had ik ze al uitgebrand. Eens in de drie jaar spuit ik alle hokken zuiver met een hogedrukreiniger. Dit jaar heb ik alleen met de bladblazer overal het stof weggeblazen, ook van de plafonds.

Ik hoef er nu dus alleen nog maar met de stofzuiger langs te gaan. De mest en lavakorrels had ik in de derde week van september al verwijderd, toen de overgebleven duiven naar de oude duivenhokken gingen.

Ik vind dat jonge duivenhokken minstens vier maanden leeg moeten staan voordat er een nieuwe lichting ingaat. Vroeger op de oude hokken was ik zo gek dat ik ze elk jaar ging kalken vanbinnen. Ik mengde daar zelfs Halamid doorheen. Zoals altijd komt verstand met de jaren, dus op de nieuwe hokken sinds 2007 geen kalk meer op de wanden.

Wel zijn de vloerbalken in carboleum gezet, waar insecten en muizen niet tegen kunnen. Op de oude hokken zaten zelfs het ribwerk van de wanden en de kap in carboleum. Ik heb daar nooit één mot op het hok gezien.

Als de hokken met de stofzuiger gedaan zijn, gaat er weer nieuwe lavakorrel in. Vervolgens kan de eerste ronde jongen eind januari weer op zijn plek.

De jaarling vliegduiven hebben op een enkeling na hun laatste pen gegooid. Zij krijgen nog tot half januari om de dag Sedochol in het water en Ropa-B over het voer.