Geplaatst op 18:36h in Blog

De kweekduiven zitten hier weer netjes in hun eigen bak. De vliegduiven gaan met dit weer dagelijks even los, om hun conditie op peil te houden en scherp te blijven.

Het is een genot om ze met dit mooie weer (vorst in de ochtend en zon erbij) hoog in de wolken te zien klimmen. Wel is het zo dat wanneer ze uitgevlogen zijn, ze gelijk naar binnen gaan. Als ze binnen komen stormen, weet ik dat er op hun gejaagd is.

De meeste verduisterde duiven moeten nog twee à drie pennen ruien, maar die worden dan ook pas begin februari gekoppeld.

De meeste kampioenschappen zijn inmiddels bekend. Bij de Nationale kampioenschappen moet ik nog drie trofeeën ophalen en Jan volgens mij ook drie. Bij WHZB twee stuks, waaronder 10e beste liefhebber en 3e Asduif. Vorig jaar was ik 11e meen ik, dus één plaatsje opgeschoven. Ook Jan mag op het podium klimmen, dus dat is geslaagd.

Duivenvoer succesvol

De Championsmix en NPO-mix doen op steeds meer plaatsen hun intrede. We krijgen er steeds meer complimenten over en ook vanuit het buitenland komt er steeds meer vraag naar. Kampioen Van der Stouwe-Douna uit het noorden lijkt ook te zijn overgestapt.

Kampioenen…

Ik hoorde van een Engelsman dat de Golden Ten wederom een succes was met gemiddeld hoge prijzen.

Je ziet onder andere op PIPA dat steeds meer Nederlandse kopers het gevecht aangaan met buitenlandse kopers en ook nog eens aan het langste eind trekken. Zij hebben het voordeel dat ze weten wat ze kopen. Buitenlanders geloven iedereen hier nog steeds op hun blauwe ogen.

Als je toch ziet wat voor bedragen ze neertellen bij sommige vermeende kampioenen die al jaren niet meer op een podium hebben gestaan, waar dan ook… Dan kun je alleen concluderen dat ze slecht op de hoogte zijn van de echte kampioenen en deze niet kunnen onderscheiden van de commerciële, neppe kampioenen.

Geplaatst op 20:27h in Blog

De kiesmannen van diverse afdelingen hebben de aanval geopend op de secties, zoals overal te lezen is. Verandering is nu eenmaal moeilijk te accepteren, en vooral in de duivensport. Dat er vernieuwing nodig is door de jongere garde, is echter een vaststaand feit. Zo niet, dan wordt het echt een oude mannensport. De secties moeten daarbij wel de ruimte krijgen en juist daar wringt de schoen.

De meeste afdelingsafgevaardigden praten puur uit eigen belang, zonder überhaupt te overleggen met hun achterban (de leden). Dit is absoluut geen goede zaak voor de vooruitgang van onze sport.

Het zou beter zijn als zij de secties juist de kans geven hun doel na te streven in plaats van ze aan te vallen. Geef de secties op zijn minst de ruimte om mee te denken, om zo tot een goede oplossing te komen voor 2019 en de toekomst van onze geliefde sport.

Helaas kiest men vooralsnog liever de aanval waarbij sommige afdelingen samen een front vormen. Het zou beter zijn om eens goed in de spiegel te kijken en jezelf af te vragen hoe de pakweg 17.000 leden er over denken, in plaats van uit eigen belang te handelen. We zullen tenslotte samen tot een goede oplossing moeten komen.

Geplaatst op 16:34h in Blog

Afgelopen week ben ik met een paar topspelers in het buitenland geweest om bij andere topspelers duiven te beoordelen. Twee dingen die ik normaal niet zo snel doe, zijn naar het buitenland gaan en andermans duiven keuren. Vaak heeft iedereen zijn eigen voorkeur op het gebied van duiven en is het beter om de mand te laten beslissen wat de goede en slechte zijn.

We zijn op drie hokken geweest, waar allemaal topduiven zaten die we mochten zien. Het viel op dat bij ons laatste bezoek de selectievoorkeur uitging naar mooie duiven. Het was duidelijk te zien dat de eigenaar daarop geselecteerd had. Of het ook goede duiven zijn, zal de tijd uitwijzen.

Verder was te zien dat op de laatste twee hokken allerlei duivenrassen te bewonderen waren, terwijl er bij het eerste hok meer stamvorming te zien was in de duiven, iets wat meer mijn voorkeur heeft en dat van mijn reisgezelschap.

Al met al waren het leuke dagen met mooi weer, lekker eten en ik heb veel goede duiven in mijn handen gehad. Zoals altijd weer wat opgestoken hoe het er in andere landen aan toe gaat.

Nu kunnen we onszelf weer opmaken voor een nieuw kweekseizoen, waarbij we hopen weer nieuwe kampioenen en het liefst enkele topduiven te kunnen kweken, maar bovenal plezier te mogen beleven aan onze mooie hobby.

Vliegprogramma

Ik hoop dat het NPO-bestuur ons een mooi vliegprogramma gaat voorschotelen waarbij iedereen aan zijn trekken komt en min of meer gelijke kansen heeft. Het kan namelijk niet zo zijn dat er mensen kampioen worden, die het op prestaties eigenlijk niet verdienen.

Enkele nationale dagfondvluchten en/of een internationale dagfondvlucht zouden onze sport meer op de kaart zetten. Laten we de komende maanden afwachten of we met zijn allen op één rechte lijn kunnen komen.

Olympiade

Ik kreeg onlangs bericht dat ik de 2e Olympiade duif zou hebben met Olympic Millennium. Ik weet niet of dit waar is, maar dat het een goede is, staat als een paal boven water. Vorig jaar 1e Asduif bij de PIPA Rankings, dit jaar werd ze 2e Asduif bij de PIPA Rankings.

Haar volle broer is Avatar, welke de 1e NPO won. Een andere zus werd 5e Provinciaal Asduif, terwijl weer een andere zus de 9e NPO won. Met recht een telg uit een superkoppel dus.

Bij de jonge duiven won dit jaar een halfzus de 10e Nationaal Gien 10.503d en een halfbroer werd 1e Generaal Asduif en won de 14e NPO. Een volle zus werd dit jaar 2e Asduif en won onder andere 46e Nationaal Gien tegen 10.503d.

Een koppel voor de toekomst dus, waar dan ook niets meer uit te koop zal zijn op twee zomerjongen na. Deze komen ergens in februari op PIPA alsmede twee jongen uit Olympic Millennium.

Geplaatst op 19:23h in Blog

Hieronder een overzicht van alle kampioenschappen in 2018, verenigingsspel en samenspel daargelaten.

Brabant 2000 Rayon 2

 

Brabant 2000 Provinciaal

 

Nationale Kampioenschappen

 

WHZB

 

PIPA Rankings

 

Olympiade

 

Top 10 geregistreerde NPO-vluchten

Geplaatst op 18:53h in Blog

Dit jaar dus een duif die ik mag opsturen naar de Olympiade, altijd iets speciaals. Fijn ook dat de puntentelling de laatste jaren automatisch bijgehouden wordt. Ik heb vroeger veel titels laten liggen door simpelweg weinig tot niets zelf in te sturen. De slimme jongens onder ons deden dat wel en hebben daarmee hun goede reputatie opgebouwd. Ik denk dat het iets Brabants is; vaak eerst de kat uit de boom kijken.

Italië

Ik kreeg ook een leuk bericht van Stefano van Team Alessandroni uit Italië. Hij heeft ook een Olympiade kandidaat met een kleinzoon van Super Rossi. Vorig jaar had hij ook al de beste duif van Italië met een 100% rechtstreekse duif van mij. Ook in Italië veel Championsmix en NPO-mix gebruikers trouwens.

Maar om terug te komen op mijn Olympiade duif, die nog steeds jaarling is! Hieronder een overzicht van haar titels. Het zal hierbij blijven, aangezien ze naar het kweekhok verhuist en af en toe aan samenkweek zal gaan doen met uitzonderlijke duiven. Ze wordt in ieder geval niet verkocht, dat is zeker.

Olympic Millennium won:

super-rossi-74

 

In mei dit jaar raakte ik een veelbelovende jaarling kwijt van een vlucht. Hij had als jong goed gepresteerd en ook de eerste vluchten dit jaar kwam hij super. Tot die ene zaterdag in mei dus, toen hij van een redelijk gemakkelijke vlucht achter bleef.

Enkele weken later liep er een duif op het hok met een fikse verwonding die enigszins aan het genezen was. De duif had een verweerd briefje aan zijn poot met de tekst dat een jongen en meisje van rond de 12 à 14 jaar hem opgeraapt en aan zijn verwondingen behandeld hadden. Die duif die ik kwijt was dus.

Ik heb hen een kaart en vergoeding gestuurd en nu weer een paar maanden later ontving ik deze brief en foto’s van zijn verblijf tijdens zijn genezing. Velen onder ons zouden zo’n duif uit zijn lijden verlost hebben. Het is maar goed dat er nog mensen en kinderen rondlopen met het hart op de juiste plaats.

De duif heeft verder niets aan zijn verwondingen overgehouden, is netjes door de rui gekomen en zal volgend jaar gewoon weer gespeeld worden. Ik hoop dat ik hier volgend jaar op terug kan komen en dat hij uitgroeit tot een topper.

Het wordt langzaamaan winter en daar heb ik weinig mee, geef mij maar het vliegseizoen.

Volgende week worden overal weer koppels samen gezet, in de hoop kampioenen te kweken. Bij veel liefhebbers volgen dan snel de eerste teleurstellingen van het nieuwe seizoen; de duiven willen niet koppelen, komen slecht met eitjes, onbevruchte eieren, sterfte van kleine jongen… Bijna allemaal en altijd te wijten aan een gebrekkige voorbereiding en/of slecht medisch advies vooraf.

Vervolgens gaan we ze uitwennen en pakt de kromsnavel er één. Daarmee laat hij de rest dusdanig schrikken, dat er ‘s avonds meerdere lege plekken in het hok te betreuren zijn. Teleurstelling nummer twee dus. Laten we het dan nog niet hebben over de wekelijkse uitslagen, ook daar kan je dikwijls ziek van zijn.

Veel van deze teleurstellingen houd je zelf in de hand door twaalf maanden per jaar alles goed in de gaten te houden, de roofvogels daargelaten. Een goede (medische) verzorging na het vliegseizoen voorkomt een hoop ellende. Juist dan laten de meeste de boel de boel met bovenstaande als gevolg.

Het nieuwe nationale vliegprogramma

Ik heb een glimp opgevangen van het nieuwe nationale programma, zoals het er waarschijnlijk door gaat komen met gelijke kansen voor iedereen. Voor Brabant 2000 verandert er echter weinig. Zoals altijd, is eerlijkheid nog ver te zoeken.

Schijnbaar mogen de taartvluchten ook meetellen voor de Olympiade, wat betekent dat de noordelijke afdelingen in het voordeel zijn. Zij hebben immers keuze uit vijf à zes extra vluchten waar ze punten kunnen pakken uit concoursen zonder tegenstand. Of moeten we niet verduisterde zomerjongen als tegenstand zien, als je er met een flinke ploeg verduisterde jongen op kan spelen die eerst het reguliere programma hebben afgewerkt…

Ook dit jaar zijn er Olympiade, WHZB of nationale Asduiven 1e geworden doordat ze in een zwak Rayon speelden. Dit terwijl duiven in dezelfde afdeling veel beter waren, maar hun punten uit een ander Rayon moesten pakken.

Zoiets is hartstikke oubollig. We hebben het over een nationaal vliegprogramma met gelijke kansen voor iedereen, dat wil zeggen: evenveel vluchten waar men de punten uit kan pakken, concoursen van dezelfde afstanden op dezelfde dag vervlogen onder gelijke omstandigheden en de punten alleen pakken uit de afdelingen met enkele aftrekvluchten per onderdeel.

Soms vraag ik mezelf af of ik de enige ben die nuchter kan nadenken. Als ik vrienden in de afdeling zou hebben, dan zou ik er ook op aan kunnen dringen om attractievluchten te maken met een of ander bestand, zodat ik ze ook mee kan laten tellen voor de Olympiade bijvoorbeeld.

Nee, de NPO en secties slaan de plank volledig mis hier. Eerlijkheid in de duivensport blijft nog altijd ver te zoeken! Daarbij hebben ze dit jaar al ontelbare keren vergaderd over het vliegprogramma, dan zou je denken: leg het voor een jaar of drie vast. Ook dat schijnt niet te kunnen, dus mogen ze volgend jaar het circus opnieuw uitvoeren. Nou, mijn respect hebben ze…

Gisteren 24 kweekkoppels en 12 voedsterkoppels gekoppeld. Het zag er vlekkeloos uit. Natuurlijk scheelt het dat ze al een paar dagen voorgekoppeld waren, zodat de scherpe randjes er een beetje af zijn.

Ik koppel altijd tegen het schemeren. Koppel je overdag, dan is het leed vaak niet te overzien. Sommige doffers kunnen vrij dominant zijn, vooral de zonen van Super Rossi zijn slopers als ze hun zin niet krijgen. Maar gelukkig geen problemen dus. Vanaf vandaag gaat om beurten een koppel los om aan elkaar en hun bak te wennen. Ik houd ze in de koppelperiode wel karig qua voeding.

Hoe bereid ik me voor op het kweekseizoen?

De voorbereiding op het kweekseizoen moet goed zijn. Hier ga ik als volgt te werk:

Na het vliegseizoen krijgen ze een tiendaagse paratyfus kuur gevolgd door een paratyfus enting. Een week later de paramyxo enting en een geelcapsule. De week daarop volgt de enting tegen pokken met het kwastje. Tegelijkertijd krijgen ze dan een U-200 luisdruppel.

En voor de criticaster onder ons: ik heb nooit nadelen ondervonden door dit in de rui te doen. Ook de vliegduiven worden gekuurd en geënt, terwijl ze volop aan het ruien zijn.

Verder wissel ik dagelijks Naturaline en Sedochol af en krijgen ze 80% Championsmix gemengd met 20% NPO-mix als voeding. Dankzij de vele vetten in onze mengelingen, komen ze perfect door de rui heen en ontwikkelen ze een zijdezacht verenkleed.

Bijlichten

De kweekduiven zijn 14 dagen van tevoren drie dagen voorgekoppeld en zijn bijgelicht vanaf 10 dagen voor het koppelen van 6.30u tot 18.30u. Het licht blijft de hele dag aan en dat blijft zo tot het niet meer nodig is, dat wil zeggen tot wanneer het buiten ook zo lang licht is.

Ook ik heb wel eens van 6.30 tot 22.00 bijgelicht, maar de jongen waren amper gespeend toen ze hun eerste pennen al begonnen te gooien. Dat doe ik dus nooit meer. De laatste jaren kies ik voor twaalf uur licht per dag in de winter en dat gaat perfect. Het licht blijft aan, omdat dagen met slecht weer best donker kunnen zijn. Verder is het een kwestie van afwachten.

Eigen duiven

Hier wordt dit jaar alleen uit bewezen topduiven – waar ik of Jan zelf mee gevlogen hebben – gekweekt. De meeste aankopen zijn inmiddels – op een enkeling na – verdwenen. Zij die redelijke jongen gaven, worden dit jaar in Friesland nog eens getest op het kweekhok.

Ik kweek al jaren drie tot vier rondes en in iedere ronde kunnen evenveel bruikbare als onbruikbare duiven zitten. Al moet ik wel zeggen dat van de laatst gespeende jongen, ongeveer halverwege april, de meeste verloren gaan.

Geplaatst op 09:58h in Blog

De kweekduiven zitten allemaal weer los op het hok, er zijn verder gelukkig geen vechtpartijen. Ik heb op de vloer 3 cm van onze lavakorrel liggen met daarop 15 cm erwtenstro. De stro verwijder ik halverwege maart weer, daarna zitten ze dus alleen op de lavakorrel die eronder ligt.

Het voordeel van erwtenstro is dat ze daarmee zelf hun nesten vullen en daardoor bakvast geraken, wat later weer ten goede komt, doordat ze zelden in de verkeerde bak vliegen. Alleen moet ik wel dagelijks controleren dat de nesten niet te hoog worden. Sommigen bouwen een hele toren, waar later de eitjes of kale jongen zo uit vallen.

Aan de regen is niet veel aan in het kweekseizoen, vooral niet als je een open kweekhok hebt zoals hier en bij Jan. De duiven zitten wel ver genoeg naar achteren, zodat het gedeelte waar de stro ligt, droog blijft. Op het eerste gedeelte liggen roosters, dus dat is niet zo erg.

Voordelen van een open hok

Een open hok heeft voor mij meer voor- dan nadelen. De duiven zitten altijd kerngezond en ook voor mezelf is het aangenamer wat stof betreft. Natuurlijk konden daar in het begin veel duiven niet tegen. Hier en bij Jan was het kommer en kwel: natte ogen en noem maar op. De meesten pasten zich daarna vanzelf aan, anderen werden verwijderd.

Bij alle vliegduiven – jong en oud – staat alles hier ook gewoon open, behalve bij regen. De plafondschuiven gaan nooit dicht, al vriest het 20 graden. Duiven kunnen veel hebben. Een hok wat in de winter bar en boos aanvoelt, is vaak een superhok in de zomer. Isolatie is hier nergens te vinden, niet tegen het dak en ook niet tussen de wanden.

Bodembedekking

Bij de jonge duiven ligt alleen lavakorrel en dus geen erwtenstro. Na een eventuele coli-uitbraak hanteer ik graag de brander en dan kan je maar beter geen stro, houtsnippers of maïskolven hebben liggen.

Houtsnippers en maïskolven kun je sowieso beter niet gebruiken op een vochtig hok in verband met schimmel en ziektevorming. Het voordeel van onze lavakorrel onder erwtenstro, is dat de lava al het vocht in het hok onttrekt, waardoor de stro niet zal schimmelen.