Als ik terugdenk aan wat ik lang geleden allemaal uitvrat om de duiven door de rui te helpen… Zoals twee weken lang alleen gerst voeren, waar de duiven alleen maar vetter van werden in plaats van dat ze sneller gingen ruien.

Ik heb ook een 14-daagse karnemelkkuur geprobeerd, wat voor mij rechtstreeks naar het Rijk der Fabelen ging. Alle slootranden werden afgestruind om doveneteltoppen te plukken. Deze werden vervolgens gekookt met ajuin, look en een scheut jenever.

Zakkenvol dennennaalden werden geraapt en gedroogd voor in de nestschotels, alsook heide. Maïskolven werden geraapt, gedroogd en bijgevoerd tijdens de vluchten. Varens werden geplukt en gedroogd samen met lavendel om op het plafond te leggen tegen motjes.

Nylonkousen werden in het hok gehangen met bollen uien voor de luchtwegen. Buisman gaf ik in het water tegen tricho samen met Aviol, later werd dat Ridsol S. De hokken werden elk jaar verbouwd en voorzien van een nieuwe witte kalklaag met daardoorheen Dettol vermengd.

De duiven werden enkele keren per jaar met Nourcy haarwater voor mensen ingesmeerd tegen luis. Zo werden de weduwnaars met warm water gewassen en binnen bij de verwarming gezet in de nacht na de vlucht.

Conclusie, ik had er echt alles voor over om te winnen. Achteraf bleek dat je daar alleen een stam goede duiven voor nodig hebt, al het andere is namelijk verloren moeite. Ik heb in de jaren daarna veel topspelers in krabbers zien veranderen toen ze eenmaal door hun goede duiven heen waren.

Duiven die een beetje openstaan, lange of korte voorarmen, voor- of achterover hellende duiven, losse of vaste ogen… Het is allemaal onzin. Wanneer ze vroeg op de klep vallen worden je lelijkste duiven vanzelf je mooiste.

P.S. hierboven de aangepaste foto van Prima, de topduif van Frans en Dirk Maris.