Dit duivenseizoen draait uit op een soap. Er mocht in Frankrijk gelost worden tot een minister van Transport daar een stokje voor stak. In België mag opgeleerd worden vanuit de lokalen, maar wedstrijden met dieren zijn verboden. Wat die beslissing met corona te maken heeft, ontgaat mij een beetje.

In Nederland mogen er trainingsvluchten gehouden worden zonder verplichting de klok uit te lezen. In gebieden met veel overnachtspelers dus weinig tot geen duiven in concours, er zijn immers veel overnachthokken die het gehele jaar opleren om aan twee of drie wedvluchten mee te doen.

De duivensport stond al aan de afgrond, maar dat lijkt deze crisis nog eens te gaan versnellen.

Dit weekend starten veel afdelingen met hun eerste trainingsvlucht na zeven weken vertraging. Duif en liefhebber staan te springen om zich te testen, hier doen we het immers voor.

Afdeling 9 en 10 hebben het seizoen al afgetrapt met een mooi vluchtverloop op Compuclub. Zo konden de liefhebbers hun klok en duiven testen en vergelijken. Dit is noodzakelijk na zo’n verlate start. Je wil immers zien wat de aankomsttijden van je duiven zijn tegenover die van andere liefhebbers. Zo kun je bijsturen in training of gezondheid.

Jammer genoeg stellen niet alle verenigingen zo’n lijst op. Vaak wordt dit niet gepolst bij de leden en maken de bestuursleden die nergens belang aan hechten deze keuze. Ik vind dat een bestuur met de leden mee moet denken en de duivensport een warm hart moet toedragen, ze zijn immers in het leven geroepen om naar de meerderheid te luisteren.

Deze eerste trainingsvluchten zijn een mooie manier om de klokken en ringen te testen. Bij ons in de vereniging gaat het bestuur er echter niet in mee om de duiven over de antenne te halen, wat ik erg jammer vind. Wij zijn één van de grotere verenigingen van Brabant 2000. Het is dan zuur om op zaterdagavond op Compuclub andere wel vooruitstrevende verenigingen hun vluchtverloop te zien.

Het is jammer dat er zoveel verschil in de duivensport is. Ik doe niet mee als men niet de moeite neemt om de duiven die men toch al in de handen heeft over de antenne te halen. Iedereen beleeft duivensport op zijn eigen manier, maar zoals ik vaker aangegeven heb wil ik mijn duiven trainen en vergelijken met anderen, dat is immers de beleving van onze mooie hobby.

De duiven trainen goed zonder vlag. Bij de doffers staat nooit een vlag op, die mogen af en aan vliegen. De meeste doffers trainen een vol uur. Bij de duivinnen wordt in het vliegseizoen wel een vlag gezet, zij trainen nu zonder ook met gemak een vol uur zonder te landen. Duiven die niet graag trainen gaan toch wel ergens anders zitten.

De jonge duiven hebben adeno 2.0 zullen we maar zeggen. De eerste keer verwijderde ik er een paar en leek het voorbij. De mest was super en ze trainden hard en hoog. Toen volgde dus de echte uitbraak en was het een bende van jewelste. Braken, slechte mest, noem maar op. Ze zijn op enkele na wel weer aan de beterende hand, maar blijven binnen totdat ze volledig hersteld zijn. Daarna moeten ze eerst maar weer hoog en hard trainen voor ze weer op pad gaan.

Helaas bleven de Colinol / Colicontrol producten adeno dus niet voor. Wat ik wel vreemd vind is dat het bij Jan in Friesland nooit zo’n probleem is. Hetzelfde geldt voor one eye cold, dat kent hij daar ook niet. We zien dat ook met corona, dit virus greep hier in Brabant harder om zich heen dan in het noorden.

Wij zitten kort tegen België en ik heb meerdere hokken in de omtrek gesproken met hevige adeno. Ik geloof niet in enten tegen adeno of herpes, hetzelfde geldt voor tweemaal enten tegen PMV. Weggegooid geld. De Rota enting moet zich ook nog bewijzen.

Morgenochtend brengen we de duiven zelf naar Reusel. Ze worden daar voor 08.00 uur gelost als het weer het toelaat. Volgende week hoop ik dat ze over de antenne kunnen, anders doe ik niet mee met de vereniging.

Mijn jonge duiven zijn tweemaal weggeweest. Andere jaren zouden ze nu veel vaker op pad zijn geweest. Ik was goed bezig totdat adeno roet in het eten gooide. Ze zijn daar inmiddels doorheen. Ik heb er 15 verwijderd die erin bleven hangen. Aankomend weekend ent ik ze tegen paratyfus, daarna ga ik ze regelmatig opleren.

Ik hoor links en rechts dat er veel jonge duiven verspeeld zijn van het opleren. Sommige hadden ze al vijf keer probleemloos weggebracht en leden dan plotseling een hoop verliezen. Ook van Quiévrain in België zijn veel jonge duiven weg, schijnbaar.

Ik los ze mand voor mand (per 14 duiven) of één voor één. Er kan dan wel een groepje aansluiten of verkeerd vliegen, maar niet de gehele ploeg.

Vorig jaar heb ik 175 jongen geringd. Na de openingsvlucht met die foute lossing in Quiévrain bleven er van de 140 nog 80 over. Deze duiven hebben tien vluchten gevlogen. Zeven van hen wonnen 3x 1:100 en zeven wonnen 2x 1:100 in het spel dat volgt op het verenigingsspel.

De rest van de doorgehouden jaarlingen wonnen 1x 1:100. Ook in deze laatste groep zullen duiven zitten die nog boven zichzelf uit gaan stijgen, maar geef mij maar die veertien duiven die (meer dan) 2x 1:100 wonnen.

We mogen Frankrijk in, dus kan het nog goed komen om onze duiven voldoende ervaring op te laten doen dit jaar.