Nick van Adrichem

Cees Esser uit Oude Tonge wint Quievrain

Samenspel Zuid Hollandse Eilanden – jonge duiven

Op 1 augustus stonden 2859 duiven van het samenspel Zuid Hollandse Eilanden in Quievrain. Met een Westenwind en wat buitjes op de lijn konden ze om 10.30 uur huiswaarts.

Binnen de 2 uur waren de eersten weer thuis en deze keer was het Cees Esser uit Oude Tonge die de hoofdprijs pakte.

Hieronder het mooie en oprechte verhaal van Cees:

Het was eigenlijk een complete verrassing om een vroege duif te draaien want dat ben ik niet gewend. Vanaf 1980 vlieg ik namelijk praktisch alleen de grote fond vluchten met wisselend succes. In 1982 nog een 1^e in het Samenspel van St. Vincent met een duivinnetje van Pieter Jelles van der Slik uit Middelharnis en in 1983 een 65^e Nationaal Barcelona met een doffer Van Huub van der Valk uit Stad a/h Haringvliet maar dat zijn dan ook wel de belangrijkste wapenfeiten uit het verleden.

 

Nu 38 jaar, na de 1^e overwinning in het Samenspel, wederom een 1^e maar dan wel op een onderdeel waarvan ik het totaal niet had verwacht.

Ik speel zelden of nooit op de reguliere jonge duiven vluchten. Mijn jongen worden meestal ingespeeld op de navluchten omdat ze op de jonge duivenvluchten nog te jong zijn. Ik koppel pas in maart i.v.m. de pennenstand voor de fond vluchten. Door het Coronavirus zijn de jonge duivenvluchten opgeschoven waardoor ik wel mee kon doen op deze vluchten.

Normaal had ik met mijn fond duiven natuurlijk nooit een 1^e gevlogen in het Samenspel maar aan deze duif zit een verhaal.

Mijn fond duiven komen op de Vitesse en Midfond vluchten altijd een kwartier tot een halfuur na de eerste meldingen. Je ziet ze dan ook op deze vluchten zelden of nooit op de uitslag staan. Als ik geluk heb en het is een pittige vlucht, pak ik nog een staartprijsje mee.

Verleden jaar, na weer een aantal vluchten er onderdoor te zijn gegaan, had ik een gesprek met duivenvriend Adri Legierse. Ik gaf toen aan dat ik best wel eens een midfond/dagfond duifje tussen mijn duiven zou willen hebben, al was het alleen maar om ook eens op de uitslag te komen. Verder nooit meer aan gedacht en over gesproken maar op 10 maart j.l. stond Adri ineens op de stoep  met drie jonge duiven in een mandje met de mededeling: “Je wilde toch in de prijzen vliegen, hier heb je een paar jongen die dat zouden moeten kunnen”. 

Groot was mijn verbazing toen ik afgelopen zaterdag - vanuit de goede hoek - een jonge duif aan zag komen, terwijl ik vanuit de club nog geen melding van andere aankomsten had doorgekregen. Het bleek één van de drie duifjes van Adri te zijn  en wel de NL-20-1469155. Een doffertje die vermoedelijk zijn motivatie heeft gevonden bij een jong duivinnetje. Daar ik niet verduister vliegen bij mijn “eigen” jonge duiven de pluimen je momenteel om de oren en ze zijn behoorlijk kaal. De doffertjes van Adri (momenteel nog 2, één is er van het hok verspeeld) die veel vroeger gekweekt zijn beginnen al weer aardig op te knappen, want die hebben dit stadium al veel eerder doorlopen.

Na een zenuwslopend uurtje bleek ik ook nog de 1^e prijs in het Samenspel te hebben gewonnen. Wie had dat nou verwacht? Ik in elk geval niet. 

De afgelopen dagen heeft Adri de stamboom uitgezocht en als je de namen ziet die er op staan, dan is het niet vreemd dat dit duifje zo’n uitschieter heeft gemaakt. Van vaders kant komt het duifje van Aren en Marcel Molenaar, met een afstamming van duiven die zij bij bij Koen Minderhoud en Gebr. Scheele hebben gehaald. Van moeders kant komt het duifje bij Jan en Chris van der Made vandaan met in deze afstamming de “087”, 3^e Asduif Oud en Generaal in  het Samenspel met de Vandenabeele duiven en natuurlijk zit ook de “Super Mario” in de genen. 

Momenteel verloopt het met de jonge duiven voorspoedig. Ik ben met 40 jonge duiven aan de africhtingen begonnen en momenteel, na drie vluchten, zitten er nog 39 op de kooi. Dat was verleden jaar wel anders toen ik bij de eerste africhting vanaf Sluishaven al gelijk de helft van mijn duiven (19 stuks) kwijt was doordat er waarschijnlijk een roofvogel tussen is gedoken. 

Verder wil ik nog wel kwijt dat ik een echte verenigingsmens ben. Ik vind mijn plezier in de omgang met de leden binnen de vereniging. P.V. de Blauwe Duif is wat dit betreft een ideale vereniging. Het is een vereniging waar iedereen elkaar nog wat gunt en dat maak je niet overal mee. Ook in het winterseizoen vinden er diverse activiteiten plaats, zoals een onderlinge biljartcompetitie. Verder is het hier dollen, en gedold worden. 

Ik hoop in elk geval de komende vluchten de lijn met de jonge duiven zo voort te kunnen zetten en wellicht verrast de “155” nog een keer.

Alle credits gaan naar Adri.

Cees, proficiat en nog vele mooie vluchten gewenst !

Bram koppenaal