Zondag 15 september 2019. Vandaag weer een laat weekstuk, simpelweg doordat uw schrijver eerst een gat in de dag sliep en vervolgens alle nieuwssites nog even doornam. Inclusief duivensites, al is het schrikbarend om te constateren hoe weinig nieuws daarop staat. Ook lijkt het aantal vaste weekstukschrijvers in hetzelfde te tempo te dalen als de deelname aan de vluchten aan het einde van het seizoen en (op langere termijn) het ledenbestand. Hetgeen dan weer logisch is.

Als er overigens nog mensen mij een schrijver kunnen aanraden houd ik mij aanbevolen. Natuurlijk andere schrijvers dan de gekenden zoals Schaerlaeckens, Beute, Bosua of Nijman.

Al met al betekende dit dat ik pas ruim na het middaguur achter de laptop kroop. In het geheel niet erg omdat ik toch niet veel anders te doen heb. Het gebruikelijke bezoek aan het zwembad is namelijk al een tijdje uit den boze door de “haze”. In Europa noemen we dit gewoon smog maar “haze” klinkt minder negatief. Niet alleen zorgt deze “haze” voor een gebrek aan zon ook zorgt het voor steeds ongezonder wordende buitenlucht.

Ook hier is de hoeveelheid fijnstof bepalend voor het bepalen van de luchtvervuiling. Het niveau van qua fijnstof was deze week alarmerend hoog. In Kuala Lumpur bedroeg dit afgelopen vrijdagmiddag zelfs meer dan 170 microgram per kubieke meter. Ter vergelijking in Nederland mag dit jaarlijks gemiddeld maximaal 25 microgram per kubieke meter zijn. Het dragen van mondkapjes en het vermijden van buitenactiviteiten met grote inspanningen wordt dan ook aangeraden. Zwemmen en in de zon liggen is er dus maar even niet bij. Evenals het nuttigen van een maaltijd op een terras.

Naast bovengenoemde maatregelen probeert de overheid de hoeveelheid fijnstof in de lucht te laten dalen door kunstmatige regen op te wekken. Dit doet men door de wolken te bewerken met chemicaliën waardoor er zich water vormt in deze wolken. Dit water leidt vervolgens tot regen. De regen op haar beurt zorgt ervoor dat de deeltjes door de druppels naar beneden komen waardoor de lucht “schoner”, of beter gezegd minder vuil, wordt. De Engelse term voor deze acties is “cloud seeding”.

Gisteren (zaterdag) heeft men in de provincie Selangor (de provincie waarin wij wonen) de hierboven beschreven acties uitgevoerd. Op dit moment is het niveau dan ook een beetje gezakt. Van 175 en meer naar 78 microgram per kubieke meter. Een niveau dat hier wordt aangeduid als “moderate” (matig), echter nog altijd ruim drie keer zo hoog als in Nederland jaarlijks wordt toegestaan. http://aqicn.org/map/kuala-lumpur/

De vraag is echter hoe lang het nog duurt voordat de oorzaak van de haze/smog is weggenomen. Zolang de oerwouden, op vooral Sumatra, nog branden is er voortdurend nieuwe aanvoer.

Het zijn overigens niet de kleine lokale boertjes die de branden veroorzaken maar grote multinationals ten behoeve van de palmolie productie. Vorig jaar was er veel internationale druk en werden veel branden door internationale hulp snel geblust, dit jaar echter lijkt het hierdoor erger dan ooit.

Maar goed genoeg over de haze/smog in mijn omgeving. Terug naar duivenland Nederland. Hier stonden in de meeste afdelingen de laatste vluchten van het seizoen op het programma. Natour en een sectorvlucht voor de junioren.

De weergoden waren de duivenmelkers, die nog de moeite namen om deel te nemen, gunstig gezind. Echt vliegweer. Zon met een kalm briesje uit het Noordoosten. Mooier kan je het eigenlijk niet hebben al zijn dergelijke omstandigheden aan het eind van het seizoen altijd een beetje tricky. Niet zo zeer qua verliezen want met een N in de wind gaat het bijna nooit fout, zelfs bij een zeer Westelijke losplaats (zoals de onbegrijpelijke keuze voor Arras in de afdeling Noord Holland).

Echter bij dit soort omstandigheden haken vooral de oude duiven een beetje af. Ze lijken er naar een lang seizoen geen zin meer in te hebben. Vooral de duiven die niet zwaar verduisterd zijn geweest en geen of een onaantrekkelijke neststand hebben geven vaak de pijp aan Maarten. Ze komen wel thuis maar veelal veel te laat.

Op eigen hok maakte ik dit meermaals mee. Bij mij moest het de laatste jaren op de natourvluchten altijd komen van de oude duivinnen omdat behalve in het jaar 2017 de jongen meestal voor spek en bonen gespeeld werden, terwijl de oude doffers geen mand meer zagen sinds naar ik meen 2015.

De duivinnen werden gewoon doorgespeeld op weduwschap omdat ik geen gedoe wilde hebben met de jongen die voor niets gekweekt werden. Na al een heel seizoen op weduwschap (inclusief dus de natour) zag je in de loop van de natour het prijspercentage dalen. Van heel goed op de eerste vlucht tot heel slecht op de laatste natourvlucht. Vooral de pennenstand maar ook de tanende motivatie zorgden hier in mijn ogen voor.

Gelukkig was er vrijwel altijd wel een enkele duif die de meubelen redde maar op de laatste vlucht van het seizoen werd zelden een knappe, regelmatige uitslag met meerdere vroege duiven gemaakt.

De meestal toch wel knappe tijdduif volstond en de matige totaal uitslag werd op de koop toe genomen omdat voor mij de laatste vlucht altijd een dubbeltje op zijn kant was. Als dit de goede kant opviel was het feitelijke gezien mooi meegenomen want er waren jaren dat er maar een enkele duivin op meer dan vijf pennen gespeeld werd. Een goed resultaat bij tegenwind of met regen mag en kan je dan ook niet verwachten. Laat staan een kettinguitslag.

Anders was het de paar jaren dat de doffers nog voluit gespeeld werden op de natour. Toen ik nog echt fanatiek was en veel tijd had verduisterde ik mijn doffers tot mei en speelde ze al in op de jonge duivenvluchten. Hierdoor waren ze goed ingevlogen als de navluchten begonnen. Bovenal stonden ze nog op een bijna volle vleugel! In de twee seizoenen dat ik dit deed had ik meer dan prima uitslagen. Ook op de laatste vlucht van het jaar.

Echter hosanna was het ook niet want behalve het vele werk (en kosten) bracht het een ander probleem met zich mee. De doffers arriveerden vaak zo massaal dat ze de hele boel ophielden. Het was vaak bidden dat er eentje viel. Vooral op korte vluchtjes met wind mee was het een drama en kwam het voor dat er zomaar 30 tot 50 doffers minutenlang bleven draaien. Vanwege dit laatste maar vooral vanwege tijdgebrek ben ik van het spelen met de doffers op de natour afgestapt.

Een enkel jaar liep het goed met de jongen en werden deze doorgespeeld op de natour. Als de jongen echt goed zijn is er bijna niet tegen de vliegen. Niet zozeer op de eerste natourvluchtjes maar wel op de laatste twee a drie. Iets dat ik zelf in 2017 mocht ondervinden en iets dat je ook deze week in de uitslagen terug zag.

Goed eindigen was overigens voor mij persoonlijk wel belangrijk omdat ik dan met een goed gevoel de winter in kon. Zelf het altijd moeilijke selecteren verliep gemakkelijker na een laatste vlucht met een tevredenstemmend resultaat. Anders was het die enkele keer dat met een slecht resultaat werd afgesloten. Dan ging in met een katterig gevoel de stille tijd in. Een gevoel wat dan uiteindelijk wel sleet maar dit duurde toch wel enkele weken.

NOORD HOLLAND:

In de afdeling Noord Holland zullen zeker een paar liefhebbers met een goed gevoel de stille periode in gegaan zijn. Vooral voor de combinatie Hoffman/Regtop was het een absolute hoogdag. Zij eindigden bijzonder goed. Sterker nog, beter kon niet want op beide vluchten speelden ze de snelste van het afdelingsconcours (of de snelste van de lossing). Iets dat nog niet veel vaker gebeurd is en zeker niet mee tegenwind op de absolute achterhand. Klasse.

De vlucht vanuit Arras kende een redelijk verloop. Er zaten wat gaatjes tussen vooral de eerste duiven maar de prijzen waren zo ongeveer in 25-30 minuten verdeeld. Natuurlijk waren de snelheidsverschillen tussen Oost en West groot maar dat lag geheel in de lijn der verwachting met een kalme Noordoosten wind.

De deelname was erg gering maar desondanks de winnaars per Kring of CC. Ik ben overigens benieuwd of er iets aan de indeling/uitslagmethode gaat veranderen. Naar mijn bescheiden mening en gezien de geringe deelname op de laatste vluchten van vooral de onderdelen jonge duiven en natour zouden de CC’s wel afgeschaft kunnen worden (in alle Kringen).

Kring 1:

• CC1A: Hoffman & Regtop, Den Helder – 1323 mpm
• CC1B: Lex Udo & Steed Duijn, Heiloo – 1313 mpm

Kring 2:

• CC2A: H. van de Gulik, Hauwert – 1248 mpm
• CC2B: Comb. Geutskens, Purmerend – 1278 mpm

Kring 3: Henk Zoontjes, Beverwijk – 1313 mpm

Kring 4: Janus en Jannus Kat, Westzaan – 1315 mpm

Kring 5:

• CC5A: Dave Sterkenboer, Den Ilp – 1312 mpm
• CC5B: Peter Bosse en Zoon, Uithoorn – 1298 mpm

Later in de middag volgden de duiven die gelost werden in Pontoise. Opmerkelijk genoeg viel de vroegste duif in Den Helder, reeds voor de tweede achtervolgende keer op een sectorvlucht met jonge duiven. Ditmaal dus bij Hoffman/Regtop zoals hierboven al gemeld. Opmerkelijk want bij een kalme tegenwind is dit verre van gewoon. In tegenstelling tot twee weken geleden was het geen vroege duif in de sector. Dit maakt de prestatie van de eerstgetekende van dit tophok uit de Marinestad er echter niet minder om. De winnaars per Kring:

Kring 1: Hoffman & Regtop, Den Helder – 1235 mpm

Kring 2: Comb. Geutskens, Purmerend – 1212 mpm

Kring 3: Simon Durge, Heemskerk – 1232 mpm

Kring 4: Jan & Joke Kaman, Wormerveer – 1221 mpm

Kring 5: Dirk Kelder & Frans Nauta, Landsmeer – 1224 mpm

VLIEGPROGRAMMA’S:

Vorige week verhaalde ik uitgebreid over het vliegprogramma dat gepubliceerd was in Het Spoor (en dat afkomstig bleek van de redactie) en vooral over het feit dat een vliegprogramma an sich niets oplost. De boodschap dat de melkers de fout bij zichzelf moeten zoeken werd zoals verwacht niet door iedereen met open armen ontvangen.

Deze week zagen twee andere vliegprogramma’s het licht. Voor de geïnteresseerden onder u, beide programma’s staan vermeld op de site van sportvriend Jos Nijman. In diens “nieuwsvanachterdeduinen”.

http://nijmanheemskerk.blogspot.com/2019/09/nieuwsvanachterdeduinen_12.html

Beide programma’s, van afdeling 5 en de sector Vitesse-Midfond, zijn in mijn ogen een stuk logischer en dientengevolge beter dan het programma van Het Spoor. Ook sluiten ze beter aan bij de gangbare praktijk en dat is altijd verstandig bij een behoudend volk als de duivenmelkers. Ik ben zoals altijd benieuwd hoe dit verder gaat.

OP EIGEN HONK:

Hierover heb ik in de inleiding van dit weekstuk al genoeg verhaald.

Tot volgende week dus,

Groet,

Michel