We zijn weer een weekje verder , dus ook een weekje dichter bij het einde van het vliegseizoen. Zaterdag de laatste van Melun na een slechte vlucht vanuit Pont ste Maxence een vlucht waarop de flinke westen bries echt de hoofdrol speelde en de duiven helemaal vanaf het oosten de afdeling binnen rolde. De lijst van de afdeling laat dit duidelijk zien al heb je altijd een paar duiven die zich op tijd weten af te splitsen, ik had deze duidelijk niet. Waar het verschil door de lossingen in rayons in de ochtend vanuit Peronne nog mee viel was het vanuit Pont Maxence een drama om te zien dat onze duiven allemaal terugkwamen uit het noorden. Maar ook dit hoort bij de duivensport al zal ik zelf nooit aan dit niet echt sportieve maar door de natuur neergezet gegeven kunnen wennen.

Weinig prijsjes dus deze week voor ons hok en het jonge duivenkampioenschap naar de klo.. , jammer maar het zij zo. Duiven zijn zo glad als een aal maar het geloof erin is bij mij als liefhebber weg en dan kan ik het dus ook vergeten.

En dan begint de reactie van de buitenwacht, koppen niet goed, kelen niet goed, terugkomers erin gehouden waarvan je niet weet of ze iets bij zich hebben , je had moeten scheiden enz enz enz en dat na een uitslag zeven dagen ervoor waarvan iedereen zei ,,hoe bestaat dit,,. Zelf ben ik uiteraard erg teleurgesteld maar geef echt de omstandigheden en de snelheid van de vlucht de schuld en wijs zeker niet naar onze duiven.

Een voorbeeld wil ik toch geven , in onze club waren 46 prijzen te verdienen en de eerste prijs werd verdiend door de gebroeders Poelman en Piet met een geweldige vroege duif op die locatie op 41 in de minuten. Zelf dacht ik toen ik dat hoorde deze duif is niet te kloppen, maar…..de Blauwe doffer Rotterdam is echt geen vereniging waarin koekenbakkers vliegen maar gewoon een goede sterke club, maar zaterdag had Willem de Bruijn bij ons van 1 t/m 11 gepakt, dan de duif van de poelmannekes dan Willem de Bruijn weer van 13 t/m 45 en hadden de van Dorpen de lijst gesloten. Zelf was ik helemaal niet in het verhaal voor gekomen en anderen ook niet. Dat is dan de realiteit van de duivensport in 2018, leuk is anders.

De vraag is waarom nog afdeling vluchten, waarom nog rayonvluchten, waarom nog vluchten in een club met liefhebbers die 3 km oostelijker vliegen, waarom nog gezamenlijk lossen op losplaatsen en om het kwartier zodat duiven tussen achterblijvers op de wind worden omgetrokken.

Neem je vereniging als basispunt en maakt er een cirkel omheen als grenslijn, ga de rayons in verschillende losplaatsen lossen, maar het belangrijkste is ga eens nadenken over het beoefenen van eerlijke duivensport. Laat bestuurders eens in actie komen als leden vermeende wantoestanden aankaarten, reglementen zijn niet voor niets gemaakt enz enz enz . Zoals het nu gaat geef ik de duivensport in zijn huidige vorm en organisatie geen tien jaar meer.

Tot de volgende rondom.

Kees Commijs

Racing Pigeon Whisperer.