We zijn weer een weekje verder e het was feitelijk een weekje waaruit weinig te vermelden, valt een beetje eentonig. Wel moet ik mijn verontschuldiging in deze column aanbieden aan de jongedame Liza die elke ochtend trouw haar boterham King Corn eet, gesmeerd met Bleu band want daar groeien jonge dames hard van en worden dan snel groot. Ik schreef in mijn column dat ze ongeveer een meter groot was en dat heb ik moeten horen, 133 cm is de ware grootte, dus dat moest ik maar even opschrijven. Ook moet er dan maar weer bij schrijven dat ze weer een vroege topduif had ( niet haar bonte ), dus ook dat is dan gebeurd bij deze.

We vlogen deze week Lennik de vlucht die we ook komend weekeinde zouden vliegen maar onze afdeling glazenbol kijkers hebben beslist dat we komende week naar Quievrain gaan omdat de grond in Lennik te drassig is voor het konvooi duivenloswagens. Dus zes dagen voor het aanrijden weet men al dat het komend weekend te drassig wordt terwijl de weersvoorspellingen redelijk gunstig naar voorjaarsweer nijgen. Maar alles kan , dansen op water ook volgens de bijbel.

Deze Lennik was voor mij persoonlijk wel een domper maar ook een gezellige domper. Phil kwam hier kijken en had twee heerlijke tompoussies meegenomen, lekkere pot pruttelkoffie erbij en de kachel aan. Duiven gingen om 10.15 uur eruit in Lennik en bij de andere afdelingen zagen wij dat 1200 mpm haalbaar moest kunnen zijn. Om half twaalf namen we de plaatsen op de hoofdtribune in en dan gaat het spannen , telefoons erbij en alles op compulive volgen , die belt Phil en die belt Phil en een ander belt ook weer maar om twaalf uur had ik nog geen duif terwijl ze op de eilanden en in Hoeksewaard al zaten. 12.08.26 viel mijn eerste met 1108 mpm veel te laat maar hij (want het was een doffer) had nu eenmaal geen koordje aan zijn poot zodat ik hem naar huis had kunnen trekken , ik moest het er maar mee doen en bijna al mijn duiven kwamen uit het Noord westen over de diergaarde terug zetten dus waren te ver doorgevlogen , ontzettend dom maar het is niet anders, ik zal het er mee moeten doen. Mijn tweede duif neemt nog een bonnetje van de poelier mee naar huis en van een wereldwijd bekende paprikateler kregen we ook nog allemaal twee mooie rode paprika’s, dus heb ik in ieder geval weer mijn groente binnen van de week .  Zelf mis ik nog zeven jaarlingen en dat wijt ik toch aan het feit dat ze vorig seizoen vanwege de vogelgriep niet volledig zijn afgericht, het is niet anders en ik zal het ermee moeten doen.

Op naar komend weekeinde en de volgende rondom.

Kees Commijs Postduivencoach.