We zijn weer een week en een vlucht verder , in plaats van Fontenay hadden de lossing- en concourscommissie afdeling 5 gekozen vanwege de verwachte weersomstandigheden honderd kilometer korter te concoursen en maar Pontoise tegaan met de duiven. Ze zochten daarmee duidelijk de grenzen van het kunnen op. Zelf had ik naar Arras gereden  omdat een seizoen eerder volgens mijn herinnering ook een vlucht die korter werd maar niet van discipline veranderde. Dus alles kan mits het de bestuurders uitkomt. Ben benieuwd of het vluchtgeld wordt berekend naar 100 km korter ????

Maar de duiven gingen los om 9.30 uur en wederom tien minuten na afdeling midden Nederland. Veel liefhebbers in afdeling midden Nederland en afdeling 5/ rayon midden /west zijn daar niet blij mee maar de lossingcommissie flikt het bijna wekelijks , het begint op een stayer ritueel te lijken ten gunste van het oostelijk gelegen rayon, het is niet anders en ook daarmee zullen we moeten leren leven.

Maar voor mezelf (en op advies van mijn zussie) had ik vanavond de insteek genomen om alles een beetje positief te benaderen omdat je tegenwoordig al snel een button ,,oude zeurkous,, krijgt opgespeld.

Donderdag werd er dus ingekorfd voor Pontoise en dat ging prima in onze club al zijn er uiteraard altijd wel klagers maar ook daarmee valt te leven. Zaterdag werd er dus redelijk op tijd gelost en ik schatte een snelheid in van 1220 mpm en zat er dus klaar voor om de duiven te ontvangen en binnen te loodsen. Al snel zag ik op compu/live dat de snelheid in Brabant hoger lag dan mijn verwachting dus even de verwachte tijd bijgesteld. Maar deze 1250 meter werd in afdeling 5 uiteindelijk niet gehaald. Zag al snel de tijd op de ZuidHollandse eilanden en sloeg aan het rekenen. In een buitenwijk in Rotterdam viel er een vroege duif  dus had ik nog drie minuten de tijd om een duif te krijgen. Het werden er vier en twintig, dus 15.05 uur, geen constatering om de vlag uit te hangen maar het beestje had zijn best gedaan, kwam keihard uit de goede kant en viel strak op de plank, was een kind uit mijn grote kampioen Cassius clay  x een andere verschrikkelijke kampioen Ireen W, al snel volgde duif nummer twee ook uit de goede richting en uiteraard weer uit twee verschrikkelijke kampioenen , zelfs de duif die daarna volgde was super de super van afkomst.

Uiteraard ben ik u nu aan het dollen , het was gewoon zwaar klote en dat durf ik best zelf te stellen. Een redelijk prijspercentage  maar gewoon te laat al is het uiteraard leuk om een beetje de schijfstijl van andere (op verkoop uit zijnde)  column cq Blogschrijvers te kopiëren, dolletjes op zijn tijd moet kunnen.

Al met al een naar weekeinde, daarom ook besloten morgen gelijk het ene hok aan tegaan pakken en daarna het andere hok. Er zijn twee mogelijkheden, werken naar beter resultaat in de toekomst of gewoon stoppen met de duivensport. En daar ik stoppen niet als optie zie ga ik voor het eerste.

Tot de volgende rondom.

Kees Commijs Postduivencoach