Na een paar weken Taiwan ben ik weer thuis. Taiwan werd NIET voor de duivensport bezocht maar om te fietsen. Al jaren is fietsen een invulling van onze vakanties en dat doen wij bij voorkeur in ‘vreemde’ landen, zoals Tibet, Patagonie, Iran, Pakistan en zo kan ik nog talloze prachtige bestemmingen opsommen. Deze keer Taiwan een wat ‘rustiger’ land, want ook de jaren beginnen te tellen.
Taiwan is van een adembenemende schoonheid, tenminste wanneer je uit de miljoenen stad wegblijft. Uiteraard hebben we Taipei wel bezocht want je moet wel een totale indruk van het land krijgen. Je bent ‘duivenmelker’ dus regelmatig tuur je in de lucht, in Taipei zag ik boven enkele flats duiven rennen, doch een week later spotte ik een aantal ‘rennen’ op het platteland. Snel een fotootje gemaakt maar tijd om stil te staan of te kijken was er niet bij. De Tour tocht op het eiland was prachtig, lange dagen door het klimmen maar de moeite meer dan waard. Taiwan is het land waar veel fietsen worden gefabriceerd dus huren is een prima optie, de accommodaties zijn goed en het eten prima, ik durf wel te zeggen geweldig. Kortom een prachtige ervaring maar aan alles komt een eind.
De duiven zijn tijdens mijn afwezigheid verzorgd door broer Peter en dan weet je zeker dat het goed zit.
Nog een weekje en we gaan de kweekduiven bijlichten om ze vervolgens voor te koppelen voor een 3 tal dagen. De definitieve koppelingsdatum zal begin december worden.  De vliegduiven is van een totaal andere orde, die zitten nog bij elkaar en zitten nog volop in de rui. De komende week alles maar eens op een rijtje zett