Het is weer even geleden dat de duivensport in West Brabant werd op geschrikt door zelden of nooit vertoonde uitslagen van iemand die de 20 nog aan moest tikken. Maarten Huijsmans.
Hij zou, evenals generatie genoot Christian v d Wetering, een blijvertje zijn.
De laatste jaren steekt een andere generatie genoot (die gasten moeten nu rond de 30 zijn) zijn neus aan het venster. Misschien minder opvallend dan Maarten eertijds maar dat is omdat hij met minder duiven speelt. De naam: Stef Bals!
En wat ik straf vind? Geen van beide zo succesvolle liefhebbers hebben de sport mee gekregen van thuis, familie of buren. 
Nu dan het laatste nieuws: Maarten en vriend Stef slaan de handen ineen. Een gezamenlijk kweekhok en vliegen op twee adressen.

SLOGAN
‘De jeugd heeft de toekomst?’ In duivensport lijkt de jeugd het HEDEN te hebben. Ik wees er eerder op eens te letten op foto’s van huldigingen.
De titularissen zijn veelal enkele decennia jonger dan de gemiddelde liefhebber.
Als mensen over mensen praten is het vaak negatief. Zo hoor je elk voorjaar weer:
‘Die is dit jaar ook minder’. Veelal betreft het iemand op leeftijd. Zulke mensen worden minder vanwege minder inzet en vooral uitstellen. Dat doe je als je ouder wordt trouwens met alles. 

UITSTELLEN
- Eind november schrikken ze dat het eind november is. Ze hebben hun ‘kwekers’ niet bij gelicht, ‘maar wat maakt die paar weken’.
- Als in maart bij mooi weer de jeugdigen hun vliegers gaan 'leren' zijn hun vliegers nog niet los geweest ‘maar tijd zat’.
- Eind mei zijn de jongen nog niet geleerd, maar opnieuw ‘tijd zat’.
- Kuren tegen geel zoals men voor het spel altijd deed? Waarom? ‘Ze zien er  goed uit.’
- Jongen enten of selecteren? ‘Kan altijd nog.’
Ouderen zullen zich hierin herkennen, maar daarmee maken jongeren wel het verschil.

SAMEN  
Ik beweerde decennia terug al dat duivensport in de huidige samenleving geen sport meer is voor eenlingen. Vier helpers hoeft nu ook weer niet, maar overal alleen voor staan??? Hmm. NPO en KBDB zouden partnerships moeten aanmoedigen in plaats van ontmoedigen, zo schreef ik. Maar ik ben maar een eenvoudige plattelander.
Over de G D winnaar 2024 kon je lezen dat het drie overgelukkige ‘partners’ betrof.
Door hun vriendschap, gezamenlijke passie en altijd iets om handen.
Je compagnon kan je vader zijn, je zoon, je vrouw, je buurman of wie ook. Als er maar IEMAND is. Het geeft meer vrijheid, meer vreugde en je blijft langer ‘melker’’.
Eenlingen, vooral ouderen, denk er eens over?
Want 'genieten', gaat het daar niet om? Ik ben een voetbal fan. Fan ook van Ajax, ze winnen, maar genieten is er niet meer bij. Helaas. En kijk al niet meer.