ad2016

I see the bad moon a-risin'
I see trouble on the way
I see earthquakes and lightnin'
I see bad times today

En zo gaat het nog even verder, het bekende en o zo droeve geluid van Creedence Clearwater Revival. Ik had de tune te lang in mijn hoofd. Dat was niet goed maar wel logisch.  
Want voor mij was het de zomer wel. Een keer 5 weken en een keer 3,5 week in het ziekenhuis. Goed en wel weer thuis werden de hokken in B N leeg geroofd. Daarom zijn we er, toen het weer kon, enkele dagen ‘van tussen’ gegaan. Gewoon wat rondkarren in Limburg en vlak over de Duitse grens.
GRUBBENVORST   
Het hotel was in Grubbenvorst en dan moet je als duivenpiet denken aan de onlangs overleden Jan v d Pasch. Ik was ooit eerder bij Jan en, zoals ik destijds ook schreef, was daar danig onder de indruk.
Aan de hokken alleen al kon je zien met een vakman te doen te hebben. Zelfs aan de kleinste details is gedacht. Vooral met jonge duiven was Jan (nu dochter Leanne en haar vriend) outstanding. Op een hok gericht op het westen.
En ik moest denken aan die man die zo slecht speelde, veel geld uitgaf om zijn hok dat ook op het westen gericht was, te draaien om nadien even slecht te spelen.
Jan liet zijn duiven dagelijks op verschillende tijdstoppen los. Om roofvogels niet op een idee te brengen. Nu moest ik denken aan al die mensen die in alles zo puntje precies zijn dat het hun een last wordt. De vedette uit Grubbenvorst liet zien dat het echt niet op een minuut aan komt. Jan ook: ‘Waarom zou je elke dag weer poetsen als het zonder ook gaat?’ Op zijn hokken ligt zand waar met een harkje doorheen wordt gegaan. Fluitje van een cent.

JONGE DUIVEN

En zeker weten dat Jan, als die in het NPO bestuur gezeten had,  niet met iets dwaas voor de dag gekomen was als de methode SNEL.  Of een jonge duivenprogramma zoals we dat in 2022 hadden. Maar mensen met zoveel ‘duivenverstand’ als hij vind je helaas niet in een landelijk bestuur. Daar laat men zich adviseren door het WOWD of zo iets.  
En weet je wat helemaal niet te vatten is? Dat men zo'n sterk veranderd vliegprogramma jonge duiven, zonder dat het is uitgeprobeerd of geëvalueerd, maar meteen voor drie jaar vast legt. Een mens vraagt zich af in wat voor werkelijkheid die mensen leven.
Ik ben voor eenheid en uniformiteit, maar begrijp de afdelingen heel goed die hun jonge duivenprogramma voor 2023 gaan aanpassen. ‘De kont tegen de krib gooien’ zei iemand van de NPO. Mij lijkt het eerder proberen nog enigszins recht te zetten wat krom is.  

NOG JONGE DUIVEN     

Veel liefhebbers zitten nog met duiven te veel en vol twijfels. Over duiven van 2 jaar of ouder moet je niet twijfelen. Niet goed? Dan weg er mee. Die worden zelden beter. Geef hun plek liever aan een jonge duif. Dat KAN nog een goede worden.
Overigens heb ik geen goede ervaringen met jonge ‘prijsvliegers’. Jongen die zelden of niet missen maar ook nooit pure kop vliegen. Ik was succesvoller met jongen die vroeg konden vliegen met wind mee èn met wind tegen, van 150 km en van 400. Zulke mogen gerust al eens missen. Vaker zelfs.