Eergisteren dus de eerste officiele jonge duivenvlucht in Nederland. In Belgie ‘zitten’ de jongen al in Orleans. De uitslagen in Nederland vergelijkend word je bijna  paranoide. Bij de een vallen ze als zaad, de ander krijgt amper een pluim thuis. Die verschillen zie je ook in de Afdelingen. Zelfs zijn er grote verschillen tussen de ene plaats en de andere.
In Brabant 2000 (veel te laat los) waren  bij sommigen de verliezen van Quievrain groot, anderen verloren amper iets.
Nog erger was het gesteld in Afdeling 7. In een kring begon men om half 10 te klokken van Duffel en dat duurde tot half vijf. Niet een derde kwijt, maar een derde thuis, zo schreef iemand. Seizoen na een vlucht al afgelopen, schreef een ander. Terwijl de aankomst bij anderen op een zonsverduistering leek.  

WEL
En die duiven van Afd 7 waren wel redelijk op tijd gelost. Ik hoor dat iemand in B2000 op zijn site een man de schuld geeft van die massale verliezen. Omdat die te laat gelost had. Wel erg kort door de bocht. Die duiven waren ook te laat gelost, maar de bewuste persoon was daartoe door de omstandigheden gedwongen.
Bovendien moet er dus meer geweest zijn. Dienaangaande ging ik ooit in het toenmalige NP Orgaan met de WOWD in discussie. Ik beweerde dat jongen van verdere afstanden niet meer verloren gingen toen de WOWD die verdere vluchten wilde verbieden, maar dat ze vooral van de eerste (leer)vluchten niet meer thuis kwamen.
Met ingewikkelde grafieken wilden ze aantonen dat ik het helemaal verkeerd zag. Dat 350 km zeker ver genoeg was voor jongen. Geen jonge duiven specialist die hen begreep. Temeer daar ze in Belgie moeiteloos 600 km vlogen. Ooit zelfs 7 Nationale fondvluchten voor jongen. Vraag me trouwens af of iemand me aan die polemiek tussen WOWD en mij in het NP Orgaan kan helpen. Ik moet ergens nog knipsels hebben liggen, maar weet niet meer waar.

GEMENE DELER
Had met een man of vijf contact die erg veel jongen verloren waren. Om te zien of ergens sprake was van een gemene deler. Het kan amper toeval zijn maar alle 5 waren ze hun jongen laat af gaan richten. Een neemt zich al drie jaar voor eerder te beginnen maar dat wordt dus nooit iets. Volgend jaar hetzelfde liedje.
Zo zijn er die twee broers die beide zelfstandig met duiven spelen.  De een had zijn jongen amper afgericht, de ander bij de vleet. De eerste verloor de helft, bij de broer leek de aankomst op een tsunami. Mooier weer dan zaterdag was overigens amper denkbaar. Alleen hadden liefhebbers op de verste afstanden de omstandigheden wat tegen. Bij lossing was het windstil en gaandeweg kwam er tegenwind opzetten. Kan je nagaan waar de winnaars woonden.
Daarom ook knap van onze jongen. We hadden er elf mee die alle elf dik in de prijzen zaten met 9 in eerste 10%. Verliezen werden overigens niet geleden. We hebben het over Melun.    

IRAN
Iemand uit Iran heeft het over de vele duiven die daar ingevoerd worden die gekocht worden via de bekendste verkoopsite. ‘Wat een rommel’, zo schrijft hij. We hebben hier duiven met mooie filmpjes waarbij de kweker/verkoper gouden bergen belooft, mooie veelkleurige gesealde stamkaarten, maar de jongen presteren niet.
En hij verwees ook naar een Nederlander die ging stoppen en al zijn duiven naar de poelier wilde brengen. Iemand uit Kuwait die dat hoorde: ‘Dan wil ik ze wel.’ Hij kreeg ze voor een paar centen, die spotgoedkope duiven raakten in Iran verzeild en wat zou blijken? Die presteerden oneindig veel beter dan die via internet gekochte dure blabla duiven.  Zowel van kortbij als veraf.