‘Met twee weet je meer dan een.’
‘Met twee kun je meer dan een.’
‘Samen sterk.’
En meer van dat. Ik moest er aan denken toen T me vertelde dat hij eigenlijk te veel kwekers had. In zijn fanatisme nog beter te spelen had hij te veel inkopen gedaan. En niet kweken uit duur gekochte duiven was ook zonde. Inderdaad. Maar zulke duiven hoeven niet een jaar nutteloos in een voliere te zitten.

BETROUWBAAR
Zoek iemand die je kan vertrouwen. Iemand die zijn duiven prima verzorgt maar niet presteert zoals hij zou willen. Mag niet moeilijk zijn, want zulke zijn er veel. Zet dan bij zo’n man wat jongen weg, waarmee hij wel moet spelen. Duiven blijven eventueel jouw eigendom. Aldus kan zo’n man er van profiteren, maar ook jij. Omdat je geen jaar hoeft te wachten om te zien wat de ouderduiven als kweker waard zijn. Beetje eigenbelang dus en mogelijk motiveer je een sportgenoot. Ken trouwens meerdere mensen die dat al jaren doen.

Want Wie Weet
Iets soortgelijks doe ik zelf soms met duiven van een jaar of vier die super presteerden maar (nog) geen goede jongen gaven. Of duiven die ik kreeg of kocht uit befaamde ouders maar die teleurstelden.
Is dat mensen geen valse hoop geven? Nee hoor, dat hoeft niet.
In mijn late tienerjaren, toen seks nog niet bestond, toen bij feestjes op tafels sigaretten stonden uitgestald, meisjes daar zelfs mee rond gingen en je er niet bij hoorde als je geen duiven had, lang geleden dus, had een oom van mij een heel goede doffer: ‘De oude Lichte.’
Heel het dorp kende deze fantastische vlieger. Maar heel het dorp wist ook dat er geen fatsoenlijk jong uit kwam. Toch wilde ik die kopen, zeer tegen de zin van mijn ouders overigens.
Ons moeder zei nog
Doe dat nou nie
Maar ik deed het toch.
En wat gebeurde? Bij mij gaf hij de ene goede na de andere.
Begin deze eeuw had ik nog zo’n duif. Die werd zelfs 2^e NATIONALE Asduif. Hij kweekte echter van geen kanten. Tot hij een jaar of zes was. Toen ‘kon’ hij het ineens wel. Met duiven weet je het nooit.