Sommige mensen leven te zwaar zoals dat heet. Ze zien alles te somber, zoeken  bij wijze van spreken voor elke oplossing een probleem. Zo mailde gisteren (dinsdag) iemand zich zorgen te maken over het weer voor komend weekend. Met 8 graden en een gure tegenwind duiven mee geven? Daarvoor had hij ze afgelopen winter niet verzorgd. Als je je zo veel zorgen maakt houdt ze toch thuis, adviseerde ik hem. De Afdeling zal nog wel leervluchten inlassen.

ZELF
In 2019 kwamen onze duiven zo goed dat het een ravage was in de kampioenschappen en meer bepaald de Asduiven. Bijna half het hok won wel een klassering bij de eerste 10 in ZAV. 

Verleden jaar was het weer raak. De allerlaatste vlucht echter was het zulk bloedheet weer dat we pasten. Daarmee gooiden we het ‘koningschap’ en heel wat ‘titels asduiven’ te grabbel. ‘Ik heb er bewondering voor dat je dat kunt met duiven die zo goed komen maar eigenlijk is het ook geen weer’, mailde de voorzitter. We bleken gelijk te hebben. De hitte was dermate ondraaglijk dat de concoursen HaFo (bijna 400 km) in Antwerpen tot zelfs de volgende dag open stonden.    

Je kan beter een onnozele beker verliezen, of desnoods een handvol, dan EEN enkele echt goede duif. Nu al wakker liggen om het weer voor komend weekend? Het is het allemaal niet waard. Wakker liggen om duiven deed ik zelf in mijn jongere jaren toen ik nog weinig had mee gemaakt.

TRAINEN  
Anderen dan weer maken zich druk omdat ze hun duiven, weer vanwege dat weer, amper los hebben kunnen laten de laatste dagen. Nou en? Dat is toch geen enkel probleem? Vroeger had je in het naburige Alphen Gustje Smolders. Enkele kilometers van huis had die in een volière wat duivinnen zitten. Die kwamen heel de week niet los en werden vanuit die volière ingekorfd.   

Van recente datum is het voorbeeld van Boeckx Turnhout. In april met guur weer doffers inzetten deed hij nooit. Omdat hij toch graag mee deed pakte hij duivinnen uit de volière die heel de week niet los kwamen. Er vòòr pakken was bijna onmogelijk.