Er zijn van die liefhebbers die je versteld doen staan omtrent hun kennis van duivensport. Mannen als Wytze Mantel, Eugene Stabel, Andre Leidemann en Amerikaan Dinga met name. En Silvio niet te vergeten. Die speelde in zijn vaderland Roemenie al goed maar zag zijn droom uit komen hier ergens verzorger te worden. Van hem hoorde ik dat erg veel Roemenen bekend zijn met deze site. Die niet zo zeer de artikelen lezen als wel het logbook. Met ‘Google translate’ een fluitje van een cent om dat in een andere taal te lezen. Hij was de tweede die me vertelde dat men in België niet met Nederlandse ringen mag spelen. Het zou me niets verbazen.

KASSA

Daar worden jaarlijks ruim 1 miljoen ringen verkocht, in Nederland iets minder. De kostprijs van zo’n ring is ruim 7 cent plus het maken van eigendomsbewijzen en nog wat verdeelkosten.  De Nederlanders verkopen ringen aan ‘50 cent stuk’ en verdienen daar aan.

Hoe anders is het in België. Ringen kosten daar per stuk 1 euro, of 2 of zelfs 3 afhankelijk van het aantal dat de liefhebbers kopen. En, zo zei een afgevaardigde van de bond eens, ‘daar verdienen we niets aan’. Een man die zo liegt zou ik nog niet geloven als die zittend op een stapel bijbels zou beweren dat de zon opkomt in het oosten.

Enfin, een rekensommetje is gauw gemaakt. Een miljoen ringen aan 0,50 cent stuk of het dubbele of meer? Je komt al gauw aan 500.000 euro of meer dat dat KBDB MEER ‘vangt’ alleen van de ringen dan de NPO. En die is toch al zo vindingrijk als het gaat om inkomsten verwerven. Lokaalhouders, rekenaars, vervoerders, ‘regelaars’, secretarissen, lossers enzovoorts, allemaal moeten ze een bedrag afdragen aan de bond. Problemen met die Nederlandse ringen? Geloof het graag.

ZELFS DAAR  

Kreeg ook een mail van dhr Tashkin uit Bangladesh. Nooit gedacht dat duivensport daar bestond. Hij was de zoveelste die liet blijken dat velen genoeg hebben van de hoge prijzen die worden betaald voor duiven van hier. Sinds enkele jaren kopen hij, zijn oom en vrienden goedkopere duiven en die zijn zeker niet slechter dan de dure duiven die ze voorheen kochten. Ze kopen nu vooral (en sommigen alleen!) van namen die ze op deze site tegen komen en hij mailde wat namen bij wie ze gekocht hadden of met wie ze onderhandelden. Hij neemt me kennelijk serieus en dat doet een mens goed. Wel vrees ik veel met de nodige korrels zout te moeten nemen aangezien Maarten Huijsmans een van die namen zou zijn van wie ze goedkoop kochten. Het is het verhaal van mijn overleden Amerikaanse vriend S M die het kopen van peperdure duiven beu werd en nadien beter ging spelen.

 Op de vraag van meerdere buitenlanders of Andre Roodhooft goede heeft kan natuurlijk alleen maar een bevestigend antwoord volgen.