Artikelen

P.H. Huksloot, Rotterdam

pakt snelste duif van nationale vlucht Limoges

De najaarsklassieker Limoges staat al menig jaar met rood omcirkeld in de agenda's van vele fondliefhebbers. En met reden, want het is een van de spaarzame nationale vluchten van het duivenseizoen. Het is dan ook de ideale vlucht om de duiven nog een keer te laten vlammen voordat de winterrust aantreed.

Ondanks dat Limoges een flink aantal kilometers korter is dan de kortste marathonvlucht, verloopt de vlucht nooit geheel probleemloos. Regelmatig zijn ochtendgrijs en regen spelbrekers en zorgen voor een uit elkaar geslagen concours. De editie van 2016 begon met mooi duivenweer terplekke en de duiven werden dan ook om 14:00 gelost. De ochtend erna moest de bewolking eerst open breken voordat de duiven vlot koers konden zetten richting Zuid-Holland.

Een duif had geen boodschap aan de mindere omstandigheden op de zaterdagochtend. Deze viel namelijk kort na het opgaan van de zon bij Philip Huksloot in Rotterdam op de klep. Phil heeft zijn duiven niet bij huis. Zijn hok staat op enkele minuten afstand van zijn woning. Bij het vertrekken had hij de diverse meldsites al geraadpleegd en bleek er nog geen duif thuis te zijn. Eenmaal aangekomen op zijn duivenparadijs (rond 06:15), werd hij verrast door zijn duivinnetje die ineens op het hok viel.

Zij bezorgde hem de afgetekende overwinning, want de eerstvolgende duif in Nederland viel bijna 2 uur later in Soest. In de Fondclub pakte hij de top-4 met de volgende constateertijden: 06:31 - 11:10 - 11:12 en 11:29. Het betekende tevens 4 duiven bij de eerste 100 nationaal tegen 1990 duiven.

Als echte duivenmelker weet Phil Huksloot hoe hij zijn kolonie duiven moet managen. Van kinds af aan zit hij tussen de duiven en het duurde dan ook niet lang voordat hij met de duivensport begon eind jaren 70. Na de bekende ups en downs waar elke liefhebber mee te maken heeft, werden de beste prestaties geleverd op de grote fond, waaronder een 4e nationaal Perpignan. Hij is vooral geholpen door Charles van Doorne uit Rotterdam.

In Rotterdam huizen zowel programmaduiven als fondduiven. Philip vind beide spelletjes leuk en wil er niet tussen kiezen. De duiven trainen 1x per dag en worden daarna gevoerd. Ook dat gebeurd 1x per dag en ze hebben dan voldoende keuze. Het voer bestaat voornamelijk uit de VTB 22 van Van Tilburg. Naar de vluchten toe wordt dit aangevuld met energievoer van Matador of van Versele Laga.

Medisch gezien wordt er jaarlijks geënt tegen paramyxo en paratyfus. Ter voorkoming het geel wordt er gebruik gemaakt van de welbekende gele druppels. Van ornithose is eigenlijk nooit spraken en daar wordt dan ook niet voor behandeld. Bij twijfel wordt de mening van dokter Van der Sluis gevraagd.

Helaas heeft hij door een druk leven in de olie- en gasindustrie niet de tijd voor zijn duiven zoals hij het graag zal willen. Door zijn werk zit hij regelmatig enkele weken in het buitenland en worden de duiven verzorgd door zijn vrouw of zijn zoon. Ondanks dat zij dat graag voor Phil over hebben, is het niet de voorbereiding die hij zijn duiven toewenst.

Zo ook het duivenseizoen 2016. De duiven gingen vanaf het begin elke week mee, totdat hij enkele weken in België werkzaam was. Er werd besloten om in die periode niet meer mee te doen aan wedvluchten en dus kwam zijn vliegploeg stil te staan. Halverwege het seizoen had Phil wel weer de tijd voor zijn gevleugelde vrienden en werden de trainingen hervat.

Na het regelmatig wegbrengen van de duiven, kon Phil zijn ploeg weer inzetten op de Belgische vluchten. Hierdoor kwamen zijn duiven toch nog aan de benodigde kilometers en had hij zijn ploeg klaargemaakt voor Cahors. Hier werd al een 10e plek op teletekst behaald.

Voor velen zijn dat al super zijn, maar Philip wilde meer. Op Limoges behaalde hij al eerder vroege prijzen en dat wilde hij dit jaar nog een keertje overdoen. En dus mochten de duiven voor het eerst op een nestje komen en werd de voorbereidingen getroffen voor de laatste krachtmeting van 2016.
Regelmatig stond er een trainingsvluchtje op het menu, tot de Belgische grens aan toe. En tot slot werden bij Klaas en Rik van Dorp werden enkele kale jongen gehaald om de duiven nog eens goed te motiveren. Dat bleek de sleutel tot dit succes.

En dan mag je gerust stellen dat de zege dik verdiend is. Hard werken is beloond.

Peter Sebel