We zijn weer een weekje verder en in mijn geval gelukkig nog maar vijf weken tegaan. Anderen gaan misschien wat langer door maar ik vind het inmiddels wel welletjes. Vluchten verplaatsen , lossingen vervroegen enz je wordt er zo langzaam aan knettergek van en wat bleek achteraf ? Het was allemaal nutteloos gedoe. Maar achteraf kijk je een ezel in zijn kont dus wil ik het er niet over hebben.

Vanmiddag kwam ik nadat ik de jonge duiven had losgelaten na het wielrennen op tv de kamer in en ja hoor Bella had weer een duif te pakken, hoe is de vraag want het hek was immers dicht , maar ze had hem alweer helemaal uit elkaar gerukt. Het is super klote maar is niet anders en natuurlijk straf ik haar , dat is ze volgens mij na vijf minuten vergeten en heeft als nadeel dat ze  banger voor je wordt en dan helemaal niet meer luistert. Het is me er eentje die Bella er zit zoveel jacht en waakzaamheid in die hond, iets wat ik nog nooit eerder met mijn honden heb meegemaakt.

In de hokken is het één en ander aangepast en mijn mattie heeft zijn zin gekregen de buisjes en schuimplastic zijn verwijderd. En de rust is inmiddels op het hok weer gekeerd. Alle oude duiven gingen dit weekeinde voor de laatste oude duivenvlucht naar Argenton wat natuurlijk weer een andere vlucht namelijk Chateauroux werd. En als ik ergens een hekel aan heb is het een vlucht vanuit Chateauroux, altijd waardeloos. Dus op de Witkop en een gewonde doffer na waren alle duiven mee. Vroeg zat ik niet met de duiven maar ik pakte wel een paar prijsjes en dat is op Chateauroux voor mij al een hele prestatie.

De jonge duiven waren vervroegd met een lossing op vrijdag , achteraf nutteloos maar vooraf was ik het er zeker mee eens. Wachtend op de duiven kwam er eentje aanzetten , voor ik ze verwacht had uitgaande van de snelheden op compulive op de ZH eilanden, net als doordeweeks eerst effe op het dak van het huis de omgeving opnemen en dan naar de bergingen en vanaf het dak van de bergingen naar de nieuwe valplank. Ik was al blij dat ze er niet net als op de eerste vlucht er ruim de tijd voor nam , toen op Duffel was ze ook erg vroeg en liep uiteindelijk als mijn vierde duif binnen. Nu speelde ze gelukkig nog de tweede prijs in de RMO en Club dus mocht ik niet klagen . De ,, Willem 23-710,, komt rechtstreeks bij mijn mattie vandaan en ,,waaruit,, is ook voor mij de vraag maar dit gaat pas spelen na 15 September als op de hokken de selectie gaat plaatsvinden en de koppelingen voor 2024 worden voorbereid. Ook de tweede duif die ik kreeg de ,, Willem 23-703,, kwam rechtstreeks van Reeuwijk naar Rotterdam dus inderdaad kwaliteit verloochend zich niet en om ze nog harder te laten kunnen vliegen zou ik ook de inzet van hun vorige eigenaar moeten kunnen opbrengen en ik vermoed dat daar juist de bottelnek zit, zo fanatiek als Willem is er immers nog maar eentje  ( wielrenner) en die heet van de Poel, wat een klasbak.

En zo mijmeren we maar wat aan en door in de duivensport, compulive wat niet perfect werkt, waardoor er gelijk weer praatjes ontstaan in de duiven sport en /of nog erger een duivenmelker die opeens een boom door het noodweer op zijn hok heeft liggen. Hopelijk is dat goed afgelopen en hoor ik er morgen meer over maar klote is het zeker. En die praatjes ? Ach daar heb ik al mijn hele duivenloopbaan last van maar moeders zaliger zei altijd ,, ze kunnen beter over je trap lullen als op je l.l trappen, en idd zij was zo dom nog niet.

Tot de volgende rondom,

Kees Commijs Postduivencoach,