|
Nieuws
Nieuws
P.V. de Combinatie
Vitesse Pont st Maxence, 4 mei 2024
In concours 707 duiven
Winnaar: Patrick Noorman
Wekelijks snelle vluchten in de start van het vliegseizoen 2024!
4 mei 2024. De dag van de jaarlijkse nationale dodenherdenking waarbij vlaggen halfstok worden gehesen, is per definitie voor ons mensen geen dag voor haast en spoed. Stilstaan, letterlijk, bij wat gebeurd is, toen maar ook nu, gelet op het feit dat oorlog soms veel dichterbij is dan we ons voor kunnen stellen, het is en blijft nuttig en nodig. Niet alleen voor ons maar ook voor het nageslacht.
Onze (vredes)duiven hebben daar allemaal geen weet van en vormen dan ook een schril contrast met de hierboven omschreven gezapigheid. Met een lichte zuid-zuidoostenwind spoedde het convooi van wederom ruim tienduizend duiven provinciaal zich huiswaarts nadat ze reeds om 07.30 uur de vrijheid kregen in Pont st Maxence. “Ze moeten er vroeg uit kunnen anders wordt het zondag” was een uitspraak die vrijdagavond nogal eens gebezigd werd in het clublokaal. Duivenmelkers zijn soms best een ietwat pessimistische soort mensen. Onze lossing coördinator Piet vormt daar echter een positieve uitzondering op. “We gaan er om halfacht uit als het even kan”. Kijk daar kunnen we wat mee, dat montert de boel op, de verwachtingen gaan weer spannen.
Zo ook voor de winnaar van deze editie, ons aller secretaris Patrick die in Serooskerke onmogelijk pessimistisch kan zijn met een voorspelde zuidoostenwind. Als het goed is komen ze dan uit de zee, bij Westkapelle dus maar als er eentje iets eerder afslaat zou die zomaar steenvroeg in Serooskerke kunnen zijn, toch? Dat zijn toch reële verwachtingen die een duivenmelker, al dan niet uitgesproken, mag hebben? Niet uitspreken is dan weer niet direct “des Patricks” maar bescheidenheid siert de mens en dat kunnen we Patrick zeker niet ontzeggen. Hij is het tegendeel van een snoever, weet zijn plaats, weet ook dat er in Westkapelle zomaar van uit het niets een Sjaak kan zijn waardoor hij, Patrick, dan weer de sjaak kan zijn. Hij is echter ook nuchter en weet dat Westkapelle een moeilijk te nemen obstakel is bij zo’n wind. Zo ook nu, het was good old Willem Minderhoud die net voor Patrick afvlagde. En natuurlijk, dat is dan jammer maar Patrick zou Patrick niet zijn als hij dat de oude meester die de leeftijd der zeer sterken als ruimschoots is gepasseerd en de bescheidenheid zelve is, zou misgunnen. Maar.., er was nóg een snellere en die hadden we in Arnemuiden met deze wind zeker niet verwacht. Rinus Verkamman kaapt heel knap de 1e prijs Provinciaal weg voor de neus van de mannen! Verrassend maar zeer sterk!!
De overwinnende duif in onze club is afkomstig van Gijs Baan, een grootleverancier van goede duiven. Jaarlijks komt er wel wat naar Patrick en ik kan daar een heel verhaal over schrijven maar laat graag Patrick zelf weer maar even aan het woord.
Patrick: Zoals je weet, komen er jaarlijks duiven van Gijs als dank voor het maken van zijn website en hulp op ICT-gebied. Dit hoeft totaal niet, maar het is zeker een succesformule gebleken. Ik kan me sinds 2017 (eerste jaar jongen van Gijs) geen jaar herinneren, waarin er geen duif van afkomstig Gijs een 1e vliegt of ergens asduif wordt. Ik rij door heel Nederland om betere duiven, maar de duiven van Gijs Baan en jullie zijn van vergelijkbare topkwaliteit. Misschien is het zelfs beter om bij toppers in je eigen omgeving te halen, want niet alles is geschikt voor de Zeeuwse omstandigheden.
De 826 is per toeval verkregen. Ik mocht bij Gijs op z'n hok komen kijken en de "bestelling" doorgeven. Na een paar weken belde Gijs. Hij had per ongeluk een ander koppel geringd. De duiven zitten niet voor niks op zijn vlieghok, dus ik besloot de 826 gewoon mee te nemen. De ouders waren zeker geen hoogvliegers, maar in de hand was de 826 een juweel. Ook al was hij heel mooi, door zijn afkomst keek ik er altijd met grote twijfel naar. Toen hij op Roye plotseling knalvroeg aankwam, werd het vertrouwen al iets groter. Toch heeft de 826 nooit het volledige vertrouwen genoten en ik plaatste hem op de reservebank. In het voorjaar zijn er helaas 5 ouden gesneuveld door de roofvogel en zodoende kreeg hij een plekje op het vlieghok. Ik plaatste hem in een hokje wat leeg was, hij koerde een paar keer en begon flink te draaien. Ik heb na een paar minuten het hokje opengezet. Hij dronk wat, vloog direct weer in het goede broedhok en presenteerde zich alsof hij er al jaren zat. Weer een plusje erbij voor de 826 😉
De 826 gaat nu door het leven als "Lucky Luke". 1 omdat hij per toeval geringd is en 2 omdat hij op de reservebank zat en door verliezen op het vlieghok is gekomen. Met zuidoostenwind kwamen bijna al mijn duiven uit het zuiden of zuidwesten. "Lucky Luke" kwam heel laag pal uit het oosten en vloog puur op gevoel richting de klep (kunnen ze niet zien vanaf die kant). Hij raakte de klep, maar schoot er weer vanaf. Hij was toen nog niet geconstateerd. Hij ging omhoog richting de kraan, maar toen ik floot draaide hij zich onmiddellijk om en viel wel op de klep. Groot was mijn teleurstelling toen ik zag dat Willem Minderhoud me nipt voor zat. Dit seizoen al zoveel mooie uitslagen verknald. Gelukkig Zat Rinus Verkamman er ruim voor en was het toch nog genoeg voor de 1e in de club.
Tot zover Patrick zelf. Altijd leuk om zijn gedrevenheid waar te nemen in de informatie die hij mij toespeelt na een overwinning. En ook leuk om een sappig verhaal te lezen van de meester himself. Spaart mij weer wat typewerk;-) En ik zal nog heel wat moeten typen over Patrick, daar twijfel ik geen seconde aan dus ik kom nog wel aan m’n trekken. Deze overwinning is nog maar het begin, dit gaat echt nog een vervolg krijgen. En dat is onze secretaris van harte gegund! Hartelijk gefeliciteerd voor dit moment Patrick en om met confrater Marcel te spreken: “Doe zo voort”!
Aaa.
Onze duiven vlogen vandaag voorlopig de laatste vitesse vlucht in aanloop naar de midfond en dagfond vluchten. Deze laatste vitesse vlucht stond ongeveer 35 minuten open en dan kan je spreken van een niet echt strak verlopen vluchtje. Het is gelukkig nog goed afgelopen want ik was er echt niet gerust op. Op de weerkaart van Windy kon je goed zien dat er een zuidoostelijke wind stond in Noord-Frankrijk en dat de duiven daardoor (met een beetje wind) recht de zee opgeblazen zouden worden.
Gelukkig voor de duiven was die ZO wind vandaag niet al te hard anders waren er veel duiven vandaag in de problemen gekomen. Dit enigszins trage verloop was een klein voorteken van wat had kunnen gebeuren als er iets meer wind had gestaan.
We hebben deze week ook onze duivinnen voor het eerst ingekorfd en dat maakte het extra spannend. Onze duivinnen hebben we zelf een aantal keer weggebracht en ze zijn één keer met een africhting mee geweest naar Duffel. Dat was dus een mooi sprongetje naar 237 km. De duivinnen trainden donderdag avond ruim 1,5 uur en dat zag er formidabel uit. Heb ze nooit zo hard aan het vliegen gehad.
Dus was ik niet bang voor het afstand sprongetje (maar wel voor de Zuidoostenwind). Ook de doffers trainen supergoed, dus we hadden er toch wel vertrouwen in. Vroeg los en er stond gelukkig weinig wind .Pascal had nachtdienst gehad en lag net op bed. Jochem was lekker op tijd en we verwachtten dat de duiven zo rond 9.45 uur zouden kunnen vallen.
Toen we rond die tijd de lucht afspeurden zagen we regelmatig koppeltjes duiven van de kust richting binnenland vliegen. Sommige duiven zaten hoog en sommige laag en wat mij geen goed gevoel gaf was dat dit zeker een kwartier zo door ging. Dit waren duiven van afd. 7 die ook door de Zuidoosten wind uit koers waren geraakt.
Dan een paar minuten over 10 ziet Jochem duidelijk een duif bij Wim Rodenburg vallen. En dat was ook goed mogelijk want Wim zit er wekelijks heel goed bij. Enkele minuten later zien we een duif vanuit het westen duidelijk richting ons hok steken en dat blijkt een 2 jarige duivin die zonder dralen op de valplank valt. En snel gevolgd door een overgewende doffer van Kees en Pascal met een roze Ladies League ring om.
Dat is een hele goede doffer, die verleden jaar nog regelmatig op zijn oude hok in Ammerstol ging kijken maar dat nu niet meer doet. Ik verwacht hem zo dadelijk regelmatig aan de kop als zijn afstanden komen. Dan even later de eerste jaarling doffer en dan rommelt het door met al snel duiven die terug komen vliegen uit het Noorden waaronder een 2 jarige duivin die ik eerst thuis wilde houden omdat ik woensdag haar 6e pen heb getrokken( die was afgebroken).(Wie het weet mag het zeggen)
In 27 minuten waren er 30 thuis die ook allemaal prijs speelden. We hadden er 62 ingekorfd en toen we om 13.00 naar de club gingen waren er 55 thuis.
Vooral de nalijn jonge duivinnen die nog geen Zuidoosten wind hebben ervaren hadden het moeilijk vandaag en kwamen vaak nog laat in de middag aanvliegen. In de club (1078 duiven) begonnen we met de 11e prijs en 30 prijzen. In onze kring begonnen we tegen 2593 duiven met de 39e prijs en 62/30. We zijn vandaag dik tevreden want onze vluchten gaan nu pas komen. Ze zijn er helemaal klaar voor zullen we maar zeggen. Donderdag gaat het hele spul de mand in voor de 1e midfondvlucht!! Hopelijk dan ook eindelijk met een beetje duivenweer. Maar hoe dan ook ,we kijken er naar uit!
Albert is met zijn 70 jaar al vele jaren een gepassioneerd ZLU speler , vanaf 2024 is hij de opvolger van Ben Geerink als NPO portefeuille-houder inzake de ZLU aangelegenheden. Al vele jaren weet hij ook topprestaties te leveren, en is dus een Nationale Topper op de int. marathonvluchten. Zie hieronder een beperkt overzicht:
2, 41, 123, 185, etc Nationaal ZLU Barcelona 4.842 duiven
3, 5, 10, etc Nationaal Ruffec 7.100 duiven
27, 40, 102, etc Nationaal ZLU Perpignan 3.805 duiven
18, 109, enz Nationaal ZLU Barcelona 4.838 duiven
2 Keizer Fondunie 2000 ZLU
4 Generaal Kampioen aangewezen Fondunie 2000 ZLU
4 Grootmeester Generaal Fondunie 2000 ZLU
6 Generaal Kampioen Fondunie 2000 ZLU
.
.
ALBERT POULISSE - KERKDRIEL
.
Ik heb wat vragen opgesteld waarvan ik het op prijs zou stellen indien jij die op korte termijn zo kunnen beantwoorden.
1. Ik heb via ODH zoals reeds bovenstaand aangegeven vernomen, dat jij vanaf nu binnen bestuur NPO portefeuillehouder inzake ZLU aangelegenheden gaat worden. Proficiat met deze benoeming. Mijn vraag, hoe is dit proces verlopen?
Albert: Als lid van de olympiadecommissie werd mij in Maastricht duidelijk dat dit wellicht iets voor mij zou zijn. Vervolgens werd ik op de ledenraad der NPO voorgedragen en toegelaten tot het bestuur.
2. Velen van ons kennen jouw als een gepassioneerd ZLU speler, voor de nieuwelingen, het zijn er helaas niet veel, hoe en wanner is jouw “liefde “ voor de ZLU vluchten en het daarbij behorende spel ontstaan ?
Albert: Reeds lang geleden is mijn passie voor de grote fond ontstaan. Reeds in 1980 heb ik aan Barcelona deelgenomen. En dat heeft zich in de loop der jaren uitgebreid tot nu alle internationale vluchten met morgenlossing.
3. Heb jij enig idee hoe de ZLU zich af en toe tussen KBDB en inrichters moet wormen om iets geregeld of aangepast te krijgen ?
Albert: In gesprek treden met, en overleggen. Communiceren met elkaar noemt men dat geloof ik. Dan kun je met elkaar nog veel bereiken.
4. Zie jij als NPO bestuurslid en ZLU speler voordelen in de samenwerking tussen NPO/ZLU en KBDB ?
Albert: Zeker, overleg plegen.
5. Zie jij nog verbeter/aandachtspunten die in het voordeel van de Nederlandse fond speler toegepast kunnen worden ?
Albert: Het zou mooi zijn om tot een nationaal fond programma te komen. Barcelona is nu eigenlijk de enige nationale vlucht die door de NPO als zodanig wordt gekenmerkt. En waar eigenlijk niets mee gedaan wordt. Minder vluchten in de toekomst. Het programma omvat teveel vluchten. Dat wordt te duur en kan anders, overleg,!
6. Ben jij voorstaander van een NPO vluchtprogramma ( ook jouw zorgenkindje ) waarin zowel NPO als ZLU vluchten gezamenlijk worden opgevoerd ?
Albert: Zie mijn vorige antwoord.
7. De kosten rijzen de pan uit, er zal een moment komen dat ook de ZLU stop zegt tegen de KBDB en niet meer alle vluchten gaat faciliteren. Op dit moment maken de vele rankings en kampioenschappen dit bijna schier onmogelijk, want 1 vlucht weg en vele kampioenschappen vallen voor de ZLU speler weg. Zie jij daar oplossingen voor ?
Albert: Ook in België loopt de sport terug. In goed overleg zou men tot een gezamenlijk internationaal programma moeten komen. Geen 7 maar bv. maar 4 internationale wedvluchten met een feest prijsuitreiking op internationaal niveau. Dan in Limburg , afwisselend met België en Duitsland en wellicht Noord Frankrijk, waar de deelname stijgt.Of zou dit komen door de enorme af standsverschillen met ongelijke kansen tot gevolg?
Aldus Albert !
Albert ik wens je veel succes in de belevenis van de duivensport zoals jij hem ziet, tevens succes met de eventuele ondersteuning tussen NPO en ZLU.
Hub Wetzelaer,
Pr. ZLU vluchten.
Motiveren van postduiven om zo snel mogelijk naar huis te komen wordt gedaan door verschillende motivatie systemen toe te passen.
Zo kennen we vormen van het nestspel, weduwschap of kotjesspel. En waarschijnlijk zijn er nog wel meer motivatie systemen. Maar wat je niet wist over al deze motivatie systemen ga ik je nu onthullen.
Postduif motiveren naar huis te komen is onzin
De hele postduiven wereld zal over mij heen vallen. Maar ik zeg het toch. Je hoeft een postduif niet te motiveren om naar huis te komen. Het zal je verbazen maar elk systeem wat je toepast is niet nodig om je postduiven naar huis te doen komen.
De verschillende spelsystemen hebben maar 1 doel en dat is ervoor te zorgen dat een postduif zo lang mogelijk een volledig verenkleed heeft om optimaal aan wedstrijden te kunnen deelnemen. Daarnaast zal een postduif zich prettig en op ze gemak moeten voelen in het duivenhok.
Welk systeem je ook toepast een postduif zal niet sneller vliegen om naar huis toe te komen door het spel systeem. Een goed veilig hok, voer en water is al meer dan voldoende om je postduiven te motiveren naar huis toe te komen.
Even wat verkeerde aannames opruimen
Een postduif komt niet naar huis omdat hij of zij een partner heeft in het duivenhok. Die zogenaamde partner is een postduif na een paar uur al vergeten. Echt zo monogaam zijn postduiven niet vooral de doffers. Een postduif gaat gewoon op zoek naar een andere partner. Een postduif mist zijn partner totaal niet.
Komt een postduif dan terug omdat hij bang is dat zijn plekje in het duivenhok wordt ingenomen door een andere duif. Ook niet, dat is die postduif direct vergeten zodra hij of zij uit het hok is onderweg naar de lossingsplaats.
Waarom komt een postduif dan naar huis vanwege de jongen die hij of zij heeft. Ook niet, zelfs voor een paar jongen vliegt een postduif niet honderden kilometers om terug te keren naar zijn hok.
Waarom komt een postduif terug naar zijn hok
Heel simpel vanwege zijn homing instinct zoals Engelsen zeggen. Een postduif heeft van nature de drang om altijd weer naar huis terug te keren. Niet vanwege zijn partner, jongen of territorium. Een postduif wilt alleen maar naar huis. Omdat ie van ze duivenhok houd. Zijn soortgenoten, het voer en water. Wellicht ook nog de duivenmelker die zijn hok schoon houdt. Meer is er niet.
By Ome Willem / duivenhouden.com
|
|
Onze doffers vlogen gisteren een vlucht vanuit Niergnies, voor mij een afstand van 217 km. Er stonden in onze club maar liefst 1081 duiven in concours. We hebben in onze club relatief veel grote fondspelers, dus veel liefhebbers zijn geen echte kanshebbers voor de overwinning of voor een top uitslag. Deze mannen zetten hun duiven in concours maar vindt je normaal gesproken niet vroeg op de lijst. Niettemin een formidabel aantal duiven.
We hadden er echt goede hoop op omdat onze duiven (zoals meestal) formidabel trainden. De doffers 2x daags ruim een uur en de duivinnen 1x daags ook ruim één uur. En na één uur trainen roep ik ze binnen maar soms gaan enkele jaarling doffers nog één half uurtje door. De duiven zijn dus gewoon supergezond en lopen allemaal in hun zondagse pak. Prachtig met veel poeder en vetvlekken op hun pennen en werkelijk super mest. Maar net als vorige week stonden ze er eigenlijk iets te goed op. Zo korfde ik ze meestal in voor Chateauroux.
Dat heeft alles te maken met mijn nieuwe voer. Ik heb sinds enkele maanden een nieuw soort voer waar ik razend enthousiast over ben. Ik heb er ook een goede gebruiksaanwijzing bij gekregen maar wil toch zelf het één en ander uitproberen. En dat kun je alleen testen op de vluchten.
De doffers zagen er dus super uit en het vertrouwen was groot. De duiven werden zaterdagmorgen tot onze verbazing gelost om 9.30 uur. Het vorige bericht zo rond kwart over zeven was nu niet bepaald hoopgevend en dan toch even later alles los. Ik was bang dat de duiven harder zouden vliegen dan het slechte weer zou vertrekken. En dat zal ook wel eens gebeurd kunnen zijn.
We verwachtten dat onze duiven er een uur of twee over zouden vliegen. Pascal en Jochem waren ruim op tijd en gedrieën tuurden we de lucht af. Toen we plotseling enkele duiven zagen ronddraaien bij Wim Rodenburg en even later nog meer duiven bij hem in de buurt. Dan komt er een duif voor buurman Arie en even later nog enkelen duiven: ook voor Arie. Het duurt tergend lang voordat de eerste duif zich bij ons meldt en dan is die doffer nog zo schrikkerig dat hij niet naar binnen gaat. Ook dat duurt heel lang. Ik denk dat we nog nooit zo’n slechte uitslag hebben gemaakt. In de club wel 24 in de prijzen maar in de kring hebben we ook nooit zo laat gezeten.
We gaan in ieder geval het voeren op één hok weduwnaars finetunen en volgende week komen ook de vrouwtjes in de competitie. Als je experimenteert kan het kwartje ook de verkeerde kant opvallen en ik denk dat dit is gebeurd. Ik denk dat, maar weet dit niet zeker omdat onze hele club die verleden week geweldig presteerde in onze kring met 40 duiven in de eerste 100 prijzen, nu geen enkele rol van betekenis speelde met 3 prijsjes in de eerste 100 ( 46-53-97). Ik kan me niet herinneren dat ik van heel Krimpen aan de Lek zo’n pak slaag heb gekregen zoals dit weekend. Maar dat is duivensport, soms kun je de logica niet volgen. En zeker niet als je wekelijks in verschillende auto’s wordt gestopt.
Afgelopen woensdag zaten onze duivinnen voor het eerst in de mand en werden gelost in Duffel.
De duivinnen zijn al diverse keren dit jaar op dezelfde afstand opgeleerd. Binnen 20 minuten 31 duivinnen thuis en precies de oudste en bewezen beste duivin niet. Die is dus niet meer gekomen ook en dat is heel jammer als je zo’n topduif op zo’n kort leer vluchtje verspeelt. Maar ja, als je een duif inkorft weet je dat je hem kunt verspelen. Woensdag gaan ze naar Lennik en dan zaterdag voor het eerst de hele vliegploeg mee naar Niergnies. We kijken er nu al naar uit!!
Hoe kweek je kampioenen: De kunst van het fokken van snelle postduiven kan alleen succes hebben als je het holistisch benaderd.
Duivensport, een fascinerende hobby die al decennia lang enthousiastelingen over de hele wereld boeit, is niet alleen een kwestie van passie, maar ook van wetenschap. Vooral het fokken van snelle postduiven vereist een combinatie van zorgvuldige genetische selectie, uitstekende verzorging, en een diep begrip van de duivenpsychologie. Nu onthullen we de geheimen van succesvolle duivenfokkers en hoe je jouw eigen kampioenen kunt kweken.
De Selectie van Topduiven
De reis naar een winnende postduif begint met de selectie. Het is cruciaal om duiven te kiezen die een bewezen staat van dienst hebben in races of die afkomstig zijn uit een sterke afstammingslijn. Let op duiven die consistent goed presteren onder verschillende raceomstandigheden en weersituaties.
Kwaliteit Boven Kwantiteit
De gouden regel in het fokken van snelle duiven is simpel: paar de beste met de beste. Dit principe vergroot de kans op het verkrijgen van nakomelingen die inherente racekwaliteiten bezitten. Echter, wees voorzichtig met inteelt; hoewel het zeker kan helpen om bepaalde gewenste eigenschappen te versterken, kan het ook leiden tot gezondheidsproblemen of inteelt degeneratie. Maar heb je twee toppers die toevallig neef en nicht zijn. Koppel ze gerust een keer aan elkaar. En probeer ze elke kweekronde weer op een andere partner te zetten. Zodat je meer kansen creëert op goede nakomelingen.
Gezondheid en Voeding: De Basis van Prestatie
Een snelle duif is een gezonde duif. Zorg voor een gebalanceerd dieet rijk aan essentiële voedingsstoffen, vers water, en doe regelmatige gezondheidscontroles bij een dierenarts. Dit zorgt niet alleen voor een optimale fysieke conditie, maar ook voor een betere weerstand tegen ziektes. Maar doe alles met mate, een goede postduif kan niet optimaal presteren als hij/zij niet de juiste voeding of bijproducten krijgt op de juiste momenten. Grootste probleem van de meeste duivenmelkers is dat ze teveel doen en dan bedoel ik teveel voer geven, teveel bijproducten geven, teveel olie door het voer of medicijnen geven wanneer het niet nodig is. Bedenk dat producenten maar 1 ding willen en dat is jou geld. Stel jezelf dan ook altijd de vraag, is dat wel zo wat er gezegd of geschreven wordt.
Jonge duiven: Vroege Training en Ontwikkeling
Begin met de training van de jonge duiven zo vroeg mogelijk. Wen ze aan de mand, aan het vervoer, het oppakken van de duif. Dit helpt hen bij het ontwikkelen van hun vliegcapaciteiten en uithoudingsvermogen en tegengaan van stress. Een vroege en consistente training legt de basis voor toekomstige raceprestaties. Een belangrijk aspect bij het opleren van jongen duiven is dat ze moeten leren breken. Dat is wellicht nog belangrijker dan afstanden vliegen. De jonge moeten snel leren om uit een zwerm duiven te komen. Dit kun je bereiken door met andere duivenmelkers samen te gaan opleren uit verschillende richtingen.
Data is Koning: Het Belang van Administratie
Een nauwgezette administratie is essentieel. Houd de prestaties, gezondheid, en gedragspatronen van elke duif bij. Deze data zijn onmisbaar voor het maken van de juiste beslissingen in je fokprogramma.
De Rol van Genetische Testen
In het tijdperk van technologie kan genetisch testen een belangrijke rol spelen in het fokprogramma. Deze testen kunnen helpen bij het identificeren van gewenste eigenschappen en mogelijke gezondheidsrisico’s, wat kan leiden tot een meer gerichte fokstrategie.
Samenwerking en Netwerken
De duivensport gemeenschap is rijk aan kennis en ervaring. Door samen te werken met andere goede fokkers, kun je je genenpool diversifiëren en waardevolle inzichten verkrijgen. Vaak met een gesloten beurs om elkaars hok te versterken zonder altijd maar weer dure duiven te kopen.
Geduld en Toewijding
Het fokken van kampioensduiven is geen snelle of eenvoudige taak. Het vereist geduld, toewijding, en een langetermijnvisie. Wees bereid om te leren van zowel successen als mislukkingen. Maar geniet van de weg om kampioen te worden en uiteindelijk zal iedereen dan een vroege duif op de klep kunnen verwachten.
Een holistische benadering geeft de beste resultaten
Het fokken van snelle postduiven is zowel een kunst als een wetenschap. Met de juiste combinatie van selectie, verzorging, training en administratie, kun je de weg banen naar het kweken van jouw eigen kampioensduiven. Onthoud dat succes in de duivensport niet alleen afhankelijk is van genetica, maar ook van de toewijding en passie van de fokker. Met deze tips ben je goed op weg om je eigen winnende duivenstam te ontwikkelen en misschien zelfs de volgende generatie kampioenen te kweken.
Laat gerust een berichtje achter wat je van deze benadering vindt.
By Ome Willem / duivenhouden.com
Sommigen onder ons lijken wel geboren met een ingebouwde gps, terwijl anderen hun auto amper terugvinden in een ondergrondse parkeergarage … Ook dieren hebben zo hun talenten en dat van duiven is zonder twijfel hun uitstekende gevoel voor richting. Hoe oriënteren deze reiskampioenen zich in de ruimte? En wat kunnen we leren van deze schijnbaar doodgewone vogels met fascinerende skills? De antwoorden lees je in dit artikel!
Een betrouwbare boodschapper
Duiven werden eeuwenlang ingezet om boodschappen te versturen. Op Sumerische kleitabletten van 5.000 jaar oud worden reeds meldingen gevonden van postduiven. Tot aan het einde van de Eerste Wereldoorlog stonden ze bekend als een degelijk en discreet communicatiemiddel. Het Belgische leger maakte nog gebruik van hun diensten tot in 1940 en in het Franse leger is de dag van vandaag nog steeds een duivenmelkerseenheid actief.
Deze bijzondere vorm van brieventransport kende dus een enorme populariteit, zowel om nieuws van het front te brengen in tijden van oorlog als om handelsnetwerken te creëren in tijden van vrede. Het grote voordeel van duiven? Ze nemen weinig plaats in, hebben niet veel voedsel nodig, zijn sneller (en minder zichtbaar) dan een loopjongen of ruiter en ze keren altijd terug naar hun basisstation: de duiventil.
Dat klopt: postduiven keren altijd terug naar huis. Om mee te kunnen met deze nieuwe trend, doken overal te lande nieuwe duiventillen op - op landgoederen, bij legereenheden, in steden … De mannetjes zouden vooral terugkeren naar hun woonst omdat ze aangetrokken worden door hun territorium, terwijl de vrouwtjes gedreven worden door een hunkering om hun kroost weer te zien. Maar dat alles verklaart niet hoe ze over zo’n lange afstanden de weg naar huis terugvinden.
Hoe oriënteren duiven zich?
Lars Soerink
Onder wetenschappers is het buitengewone richtingsgevoel van duiven na al die tijd nog steeds voer voor discussie. In de loop der jaren zijn er heel wat theorieën over ontwikkeld én weerlegd. Hieronder geven we enkele antwoorden die kunnen verklaren waarom een duif (bijna) altijd haar weg terugvindt.
Duiven detecteren het magnetisch veld van de aarde
Lange tijd ging men ervan uit dat duiven ons wegennet gebruikten om de weg te vinden. Toch blijken ze vernuftiger te werk te gaan. Net zoals sommige andere soorten, zoals bepaalde vissen (zalm, paling) zouden duiven hun thuis terugvinden met behulp van het aardmagnetisch veld. Onderzoekers ontdekten dat de aanwezigheid van een magneet op de rug van een duif hun gevoel voor richting sterk ondermijnt, vooral ‘s nachts of bij een betrokken hemel. Nog een verrassende ontdekking: een duivenschedel bevat de ijzeroxiden magnetiet en maghemiet. Volgens een team van Duitse onderzoekers bezitten duiven een ultragevoelig orgaan in de huid die hun snavel bedekt, waarvan de zenuwuiteinden ijzeroxidedeeltjes bevatten. Met dit orgaan zouden duiven de richting van het aardmagnetisch veld in drie dimensies kunnen waarnemen. Allemaal goed en wel, maar hoe komt het dan dat duiven bij mooi weer én vestoord door een rugmagneet tóch hun thuisbasis kunnen terugvinden? Uit een latere rechtzetting bleek dat dit lichaamsdeel eerder gebruikt werd om ijzer in het lichaam op te slaan en dat de gevonden neuronen eigenlijk witte bloedcellen waren, een onderdeel van het immuunsysteem.
In 2021 deden wetenschappers onderzoek naar ‘cuticulosomen’, ijzerhoudende organellen in het binnenoor van duiven, met behulp van een magnetische microscoop. Het team wou verifiëren of zulke cuticulosomen dienst kunnen doen als ‘magnetoreceptoren’. Helaas bleken de magnetische eigenschappen van de cuticulosomen niet sterk genoeg om het aardmagnetisch veld te detecteren.
Een andere theorie stipuleert dat duiven (net zoals trekvogels) ‘cryptochromen’ in hun netvlies hebben. Die eiwitten zouden een elektrisch signaal produceren afhankelijk van de sterkte van het magnetisch veld. Duiven zouden dus wel degelijk een zesde zintuig hebben dat magnetisme detecteert en waarmee ze zich kunnen oriënteren, maar op welke manier ze dat precies doen blijft nog steeds een groot vraagteken. Wat ondertussen wel zeker is, is dat bepaalde cellen in het binnenoor worden geactiveerd in aanwezigheid van een magnetisch veld.
Infrageluiden zetten duiven op goede weg
Het lijkt er echter op dat duiven op meer dan één paard wedden om de weg terug te vinden. Ook hun gehoor wordt ingezet om plaatsen te herkennen waar ze al eerder passeerden. Geofysicus Jon Hagstrum ontdekte dat duiven infrageluiden kunnen waarnemen - geluiden met zo’n lage frequentie dat wij ze niet kunnen horen - wanneer de weersomstandigheden goed zijn. Die geluiden stellen hen in staat om het gebied rondom hun duiventil in kaart te brengen. Zo tekende hij op dat de 984 duiven die hij loste op 81 verschillende dagen tussen 1968 en 1987 de weg kwijt raakten wanneer er een afwijking was op de richting van het infrageluid (bijvoorbeeld door de wind).
Duiven gebruiken ook hun neus als richtingaanwijzer
Italiaanse en Nieuw-Zeelandse onderzoekers hangen nog een andere theorie aan. Van een deel van hun testduiven sneden ze de reukzenuw door, bij een ander deel werd de trigeminuszenuw onklaar gemaakt - de zenuw die volgens hen gelinkt was aan de waarneming van magnetische velden. Tot hun grote verbazing vond de laatste groep binnen de 24 hun thuisbasis terug, terwijl duiven met reukproblemen daar niet in slaagden. Daardoor denken sommige wetenschappers nu dat duiven de geur van bepaalde atmosferische gassen gebruiken als gps-hulp.
En dan is er nog: het zicht
Duiven kunnen ook visuele aanknopingspunten gebruiken om zich te oriënteren en bovendien laten ze zich leiden door de positie en de hoogte van de zon.
Geen enkele van bovenstaande theorieën is in staat om als enige het uitzonderlijke oriëntatievermogen van duiven te verklaren. Misschien bevindt het ultieme antwoord zich in een combinatie van al deze factoren, of komt de wetenschap binnen enkele jaren met een totaal nieuwe theorie op de proppen.